Veluwe

1 oktober 2016
Auteurs:
Frank van Dam
Senior wetenschappelijk onderzoeker Landelijk gebied bij PBL
Dit artikel is verschenen in: geografie oktober 2016
Blog: Fietslandschappen
Veluwe
Opinie
Veluwe
FOTO: HARRALD

Weet je waar je mooi kunt fietsen? Op de Veluwe.

Laat ik beginnen met de bekentenis dat mijn beeld van de Veluwe niet onverdeeld positief is. Het vooruitzicht van drukte op de fiets- en wandelpaden schrikt me af, de bedompte sfeer in de leven- en karakterloze dorpen grijpt me altijd bij de keel, en de natuur is in mijn ogen wat armzalig. Beeldvorming, vooroordelen, ik geef het toe. Want er is ook veel moois te genieten op de Veluwe. Het afwisselende landschap met zandverstuivingen, bos, heide, weiland en akkerland. Het fascinerende Radio Kootwijk. Het Kröller-Müller Museum met die prachtige beeldentuin. De stuwwallen uit de Saale-ijstijd bieden daarnaast mooie uitzichten. En hé, wat is dat? Een pingo-ruïne!

Voor de sportieve fietsers valt er bovendien genoeg te beleven. Favoriet bij de meesten is de Posbank, aan de zuidrand van de Veluwe, ten noorden van Rheden. Het aardige aan het Posbankplateau is dat je het van vele kanten kunt beklimmen. De klassieke klim vanuit – niet bepaald pittoresk – Rheden, over de Schietbergseweg, loopt door een schitterend heidelandschap en wordt naarmate de top nadert steeds steiler. Een mooi alternatief is de Beekhuizenseweg, die vanuit Rozendaal met enkele scherpe bochten door het bos omhoog naar de Zijpenberg voert. Ook een leuke klim is de smalle Holle Weg, die vanaf de oostkant van Rheden door het bos naar boven kronkelt.

Op de Posbank kun je dus eindeloos achtjes draaien totdat het melkzuur je uit de ogen jankt. Kom hier ’s ochtends op een doordeweekse dag. Dan is het heerlijk rustig. Bij voorkeur in augustusseptember, wanneer de heide in bloei staat. Bovenop de Posbank mag je uithijgen en genieten van het fraaie uitzicht over het rivierenland van de IJssel en de Nederrijn. Jammer alleen van die afvalverbrandingsinstallatie bij Duiven in de verte.

Eindeloos achtjes draaien tot het melkzuur je uit de ogen jankt