De Voerstreek

9 maart 2018
Auteurs:
Frank van Dam
Senior wetenschappelijk onderzoeker Landelijk gebied bij PBL
Dit artikel is verschenen in: geografie maart 2018
Blog: Fietslandschappen
Opinie
FOTO: FRANK VAN DAM

Als je vanuit Nederland de grens met België passeert, verandert het landschap. Alles ziet er opeens anders uit: de woningen, dorpen, weilanden, akkers, bossen, wegen, bedrijfsterreinen, steden, het nederzettingspatroon, de verkavelingsstructuur, alles. Het is fascinerend. De oorzaken zijn meervoudig, maar zal ik hier buiten beschouwing laten. Koester het raadselachtige.

Wat ook raadselachtig is: eenmaal aan de andere kant van de grens zie je nauwelijks nog fietsers. En dat in het land van Eddy Merckx en Greg van Avermaet.

Zo vind ik het altijd heel aardig om vanuit Slenaken in Zuid-Limburg via Teuven de Voerstreek in te rijden. Want waar de Zuid-Limburgse wegen overvol zijn van de fietsers, liggen de wegen in de Voerstreek er verlaten en rustig bij. De plotselinge rust is weldadig.

Het is tien minuten fietsen vanaf Nederland, maar een compleet andere wereld

Het gebied dat de Voerstreek wordt genoemd, is al veertig jaar één gemeente, Voeren. De fusiegemeente is een exclave van de Vlaamse provincie Limburg, gelegen in de Waalse provincie Luik. De streek is in Nederland vooral bekend vanwege de taalstrijd die met name in de jaren 70 en 80 met veel bombarie werd gevoerd. Voor de argeloze fietser is die bombarie nog zichtbaar in de graffiti op muren, plaatsnaamborden en richtingaanwijzers.

Het is een mooi stukje België, gelegen tussen het Zuid-Limburgse heuvelland, de Eifel verderop in het zuidoosten, en uitzichten op de Hoge Venen in het zuiden. De wegen zijn soms slecht, maar het landschap is lieflijk en glooiend. Het smalle stroompje de Voer, een zijriviertje van de Maas, is nauwelijks zichtbaar. De goederenspoorlijn die Tongeren en Visé met Aken verbindt, en daarmee Antwerpen met het Ruhrgebied, des te meer, met mooie viaducten en rauwe ijzeren bruggen.

Het is een bijzondere streek, daar net over de grens. Of je de mensen in het Nederlands, Frans of Duits moet aanspreken is telkens een verrassing. Klim naar Remersdaal, het hoogste punt van Nederlandstalig België. Of fiets oostwaarts, verlaat de Voerstreek en rij via Sippenaeken naar Gemmenich. Eet daar een frietje bij Friterie du Village, rij een ommetje door – voormalig neutraal – Moresnet en fiets via Montzen en Hombourg weer terug naar Teuven. Stap daar af en drink een biertje bij Café Modern.

Het is tien minuten fietsen vanaf Nederland, maar een compleet andere wereld.

 

BLOG: FIETSENMETFRANK.BLOGSPOT. NL/P/LANDSCHAPPEN.HTML
TWITTER: TWITTER.COM/FIETSENMETFRANK