(G)een eerlijke kans op een gezond leven. Ruimtelijke segregatie van gezondheid

Hoogopgeleiden leven in Nederland 5 jaar langer, en 15 jaar langer in als goed ervaren gezondheid, dan laagopgeleiden. Ook ruimtelijk is gezondheid ongelijk verdeeld en draagt daarmee bij aan de kloof tussen arm en rijk. Gemeenten gaan voorop in een lokale, integrale aanpak.

Er bestaan in Nederland – en in de rest van de wereld – aanzienlijke verschillen in gezondheid tussen mensen met een hoge en een lage sociaaleconomische status (SES). De SES staat voor de positie van mensen op de maatschappelijke ladder, gemeten naar inkomen, opleidingsniveau en beroepsstatus. Gezondheid wordt bepaald door een combinatie van factoren die verder gaan dan puur het gezondheidsdomein. Vele hangen samen met de SES. Denk aan ongunstige woonomstandigheden, een ongezonde leefstijl, laaggeletterdheid, armoede, schulden en aan de kwaliteit en inrichting van de leefomgeving. Mensen met een lage SES roken vaker, eten minder gezond, bewegen minder en wonen vaker in een achterstandsbuurt. Laagopgeleide Nederlanders hebben bijna zes keer zo vaak diabetes, ruim twee keer zo vaak chronische stress of depressie en ruim tweeënhalf keer zo vaak obesitas of COPD. Gezondheidsverschillen zijn niet los te zien van de toenemende ongelijkheid in ons land. In de Atlas van Afgehaakt Nederland is gezondheid een thema dat er sterk uitspringt. De kaarten suggereren dat een slechte gezondheid sterk samenhangt met ‘afgehaaktheid’