Blog van Frank van Dam voor de serie Stad in zicht.
Een jaar geleden trokken de aardrijkskundesecties van twee Amsterdamse scholen, Vossius en 4e Gymnasium, op studiereis naar IJsland. Zes docenten namen 33 vijfdeklassers in hun kielzog mee. Het was prachtige reclame voor aardrijkskunde.
Het Emsland is een dunbevolkte regio in de periferie van Noord-Duitsland. Desondanks groeien de economie en de bevolking van het gebied al jarenlang in hoog tempo. Hoe komt dat? En zijn er ook grenzen aan die groei?
Vanwege de 400-jarige diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Turkije organiseert het Allard Pierson Museum in Amsterdam Troje. Stad, Homerus en Turkije. Bij zo’n onderwerp ervaar je hoezeer aardrijkskunde en geschiedenis met elkaar verbonden zijn – al blijft dat in de tentoonstelling onderbelicht.
Peter Paul van Kleij reageert op het artikel Militaire geografie in vredestijd.
In augustus 2012 verscheen Soedan – het sinistere spel om macht, olie en rijkdom van Frans Bieckmann. Johan te Velde, in het verleden betrokken bij diverse ontwikkelingsprojecten ter plekke, vindt veel stof tot nadenken in Bieckmanns betoog. De vraag is echter: wat willen Darfuri’s zelf?
Aangemoedigd door de Britse belofte van een referendum klinken ook in Nederland stemmen dat het volk nu hoort te beslissen over verdere medewerking aan een federale Europese Unie. De federatie is het schrikbeeld, het eigen volk de granieten werkelijkheid. Een Europees demos (volk) zou een utopie zijn. Maar is dat wel zo?
In de wijk De Bouwen in Drachten is bijna de helft van de bevolking ouder dan 65. Momenteel wordt het gebied flink op de schop genomen. De veranderingen zijn van grote invloed op de leefbaarheid voor ouderen.
Het uitzicht vanaf de Derde Baan in Groesbeek is verbluffend. Je kijkt er 50 meter naar beneden en je kunt het hele Bekken van Groesbeek overzien waar tijdens de voorlaatste ijstijd een dikke ijstong lag.
In onze vergrijzende samenleving speelt de vraag op welke plek mensen oud willen en kunnen worden. De bewoners in De Bouwen en De Singels in Drachten weten precies wat ze wensen en houden de touwtjes graag zelf in handen. Ze blijven het liefst zelfstandig in de eigen wijk wonen. Dat strookt mooi met het overheidsbeleid.
