Enkele decennia geleden woonden kwetsbare bewoners met psychische problemen of een verstandelijke beperking in zorginstellingen in de bossen of aan de rand van de stad. Als gevolg van de vermaatschappelijking van de zorg zien we dit veranderen: kwetsbare bewoners wonen nu steeds vaker zelfstandig in een ‘gewone’ woning, in een ‘gewone’ wijk, met ‘gewone’ buren. Hoe reageren buurtbewoners op deze nieuwe buren en wat betekent de instroom van kwetsbare bewoners in de buurt voor hun woongenot?
