Bestaande benaderingen als het push-en-pullmodel schieten tekort in de verklaring van migratiestromen. Ze zijn te algemeen, onvoldoende geografisch en gaan te weinig uit van het denkproces van (potentiële) migranten. De drempelbenadering geeft inzicht in de keuzes: ga ik wel/niet, waar ga ik heen en via welke route?

In het vorige nummer van Geografie presenteerde Henk van Houtum een tien-puntenplan als alternatief voor hermetisch gesloten grenzen. Ton van Naerssen ziet daarin een pleidooi voor open grenzen en verzet zich daartegen. Open grenzen passen volgens hem in het neoliberale ideaal van een vrij verkeer van geld, goederen en mensen. Ze zijn een nieuwe fase in de internationale arbeidsverdeling die ten koste gaat van de armen.