Regelmatig knijpt Ton zichzelf even om zeker te weten dat hij het echt goed heeft gehoord. De hoeveelheid onzin die de laatste tijd tot ons komt, is dermate absurd dat hij denkt dat hij in de Trumanshow is beland.
Onlangs zag ik hem weer eens in Nieuwsuur. Francis Fukuyama, wiens boek The End of History and the Last Man symbool stond voor het optimisme in de jaren 1990. Dat optimisme vloeide voort uit de val van de Berlijnse Muur in 1989. Daarmee was volgens hem een einde gekomen aan de ideologische strijd tussen economische systemen.
In zijn colleges over economische geografie besteedde hij altijd veel aandacht aan de behaviourale benadering. Piet Pellenbarg liet met zijn werk zien dat bij locatiekeuzes van bedrijven irrationele keuzes een grote rol spelen. Net als Pellenbarg verbaasde Ton zich erover dat behaviourale elementen een steeds grotere rol speelden in de economische wetenschap, maar bij de geografie op een zijspoor belandden
