In Geografie januari 2011 schreef Jan Werner over de grootscheepse catalogisering, reiniging en restauratie van de atlas. Hij belicht in deze reeks enkele kaarten.

Vang Vieng groeide uit tot een populaire feestbestemming voor hedonistische backpackers. Totdat de overheid hard ingreep en de talloze pensionnetjes en bars plots leeg bleven. De lokale ondernemers proberen zich nu ook op andere doelgroepen te richten.

Duitsland is weer in een positie beland waarbij het enerzijds gezien wordt als onmisbare kracht voor de redding van de EU en anderzijds neergezet als hegemoniale macht met een bruin oorlogsverleden.

Een directe verbinding met de Rode Zee zou de daling van het peil in de Dode Zee kunnen stoppen en zelfs waterwinning mogelijk maken, aldus de Wereldbank. Maar zijn alle risico’s wel ingecalculeerd?

Van Berendsen & Stouthamers standaardwerk over de ontstaansgeschiedenis van het Nederlandse rivierengebied (2001) zijn sinds november herziene en uitgebreide kaarten online beschikbaar, die voortdurend worden bijgewerkt.

In mei 2015 zijn de eerste centrale examens van het nieuwe programma aardrijkskunde voor vmbo. De meeste docenten hebben er zin in, al zit het programma wel erg vol.

Behalve tijdschriften bracht het KNAG tussen 1985 en 2010 ook een reeks wetenschappelijke publicaties uit: de Nederlandse Geografische Studies. Daarvan verschenen er welgeteld 396.

Paul van den Brink is archivaris van het KNAG en schreef in 2011 de omvangrijke studie Dienstbare Kaarten, een cartografische geschiedenis van het KNAG en het Tijdschrift (1873-1966), waarvan hij enkele kaarten in deze Geografie toelicht: (1) Een spoor voor steenkool; (2) De Corantijn-expeditie; (3) ‘Onvruchtbare’ klei in Noord-Brabant; (4) Neerlands naam in de cartografie.

Vanaf de Verlichting werden geleerde genootschappen gesticht en dat ging later nog veel harder door. Daaronder waren ook geografische genootschappen en één ervan was het KNAG. Ze veranderden onder invloed van de vorming van wetenschappelijke disciplines, de professionalisering in beroepen en nieuwe kansen voor kennispopularisering in een van media doordrenkte wereld.

Veertig jaar geleden, in 1973, plofte bij de toenmalige KNAG-leden een 170 pagina’s tellende aflevering van het Geografisch Tijdschrift in de bus. In dat dubbeldikke nummer boekstaaft Riemer Schrader nauwgezet de lotgevallen van het genootschap in de eerste honderd jaar van zijn bestaan. Of veel mensen het nummer helemaal hebben gelezen, valt te betwijfelen: het staat overvol met namen – het register vermeldt zo’n 650 personen – en feiten. Het perspectief is dat van de bestuurder. Dat verbaast niet, want Schrader was behalve aardrijkskundeleraar jarenlang KNAG-bestuurder.