Stedelijke vernieuwing legt steeds meer nadruk op bewonersparticipatie. Gemeenschapskunst is daarbij een populair instrument – zo ook in de achterstandswijk Bospolder-Tussendijken in de Rotterdamse deelgemeente Delfshaven. Vinden de betrokkenen, en vooral bewoners, het ook een succes?
Sinds de jaren '80 legt de geografie de nadruk op ‘landschap als tekst’ die wordt ‘gelezen’ en geïnterpreteerd. De non-representatieve theorie vindt dat niet de interpretatie maar de – vaak onbewust beleefde – praktijk centraal moet staan.
Amsterdam geniet een historische reputatie van internationale homohoofdstad. Die wordt echter bedreigd door toenemend antihomogeweld. Met homowijken wil de stad haar gayfactor versterken. Een onzalig idee.
Geografie heeft zich ontwikkeld zonder zich rekenschap te geven van lichaam en seksualiteit. De vanzelfsprekende heteroseksuele denktrant noopt tot nadenken over de mentale en fysieke ruimte voor de queer, de seksuele dissident, de ‘ander’.
