De economie van Zeeland draait op landbouw, aquateelt en havenactiviteiten. Buitenlandse concurrentie en klimaatverandering nopen tot een omslag van kwantiteit naar kwaliteit. Met innovatieve projecten als Blueport Zeeland, Biopark Terneuzen en nucleaire technologie werken de Zeeuwen aan een duurzame economische ontwikkeling.

Wie de landkaart van Nederland wel eens wat langer bestudeerd heeft, heeft zich misschien afgevraagd wat die vreemde vlek ten westen van het zeegat tussen Den Helder en Texel eigenlijk is. Het is een stukje aardkundig monument met een bijzonder verhaal.

Op veel pabo’s wordt de laatste tien jaar minder tijd uitgetrokken voor het vak aardrijkskunde. Ook is er minder aandacht voor de vakinhoud, zo blijkt uit een enquête onder de opleiders.

Onze planeet komt aan; elke dag gemiddeld zo’n 0,16 gram per vierkante kilometer. Voor Nederland is dat al snel 7 kilo. Wereldwijd gaan de voorzichtigste schattingen uit van 30.000 ton per jaar. Die gewichtstoename komt vooral door microscopische stofdeeltjes uit de ruimte. Waar blijft al dat stof en wat kunnen we ermee?

Na 38 jaar neemt Maarten Terlingen afscheid van Fontys Lerarenopleiding Tilburg, waar hij enkele duizenden studenten heeft opgeleid. Hij blikt terug op ontwikkelingen in de leraren opleiding, het schoolvak aardrijkskunde en de lesmethoden.

De boeken die in Geografie november/december 2010 zijn gerecenseerd:

• Het bedwongen bos. Nederlanders en hun natuur.
• Verborgen wildernis. Ruige natuur & kaarten in Nederland. 
• 1810-2010: 200 Jahre Geographie in Berlin. 
• Science as a Contact Sport. Inside the Battle to Save Earth’s Climate.
• Geschiedenis en Cartobibliografie van de provincie Zeeland tot 1860.  
• Global Shift. Mapping the Changing Contours of the World Economy.
• Handleiding. Landschap in Zicht! Samen met bewoners hun landschap waarnemen, beschrijven en waarderen.
• Balans van de Leefomgeving 2010.

De voorstellen van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten om het ‘Huis van Thorbecke’ – de bestuurlijke indeling van Neder land in rijk, provincies en gemeenten – grondig te verbouwen, heeft de discussie over de bestuurlijke indelingen weer eens nieuw leven ingeblazen. Het draait daarbij om bestuurskracht, doel matigheid en democratische legitimering. Het idee de provincies en gemeenten te vervangen door dertig regio’s ontmoet zowel bijval als weerstand.

Grote delen van het Nederlandse platteland krijgen binnenkort te maken met demografische krimp. Is dat platteland niet aantrekkelijk voor nieuwe bewoners, eventueel in deeltijd? Lokale beleidsmakers en bestuurders met roze brillen op denken van wel. Tegen beter weten in, als je een geografische bril opzet.

Nederlandse gemeenten gebruiken vaak een slogan om zichzelf ‘op de kaart te zetten’. Zulke slagzinnen moeten aandacht vestigen op hun bijzondere en unieke kwaliteiten. Maar wanneer is bijzonder nog uniek? Hoog tijd voor een inventarisatie van de slogans van Nederlandse gemeenten.