Vanwege een verbouwing aan ons huis woon ik tijdelijk met mijn gezin op Kijkduinpark, een bungalowpark annex camping in Kijkduin, aan de zuidwestkant van Den Haag. Daar zitten we nu – als ik dit schrijf is het bijna Pasen – al weer twee weken in een zespersoons ‘chalet’. Wat een fraai Frans woord is voor een grote schoenendoos. Maar het is voorlopig mooi weer, dus mij hoor je niet klagen.

Het fraaie landschap van Murcia is in de loop der tijd sterk veranderd. De mens plantte er olijven en amandelbomen. Het laatste decennium maken deze ‘traditionele’ gewassen steeds meer plaats voor zonnepanelen, scharrelvarkens en groentekassen.

Je zult maar een bananenplant in de tuin aan het ingraven zijn en er kruipt een giftige bananenspin uit. Er zijn Nederlanders die het overkwam. Wereldwijd is er een levendige handel in planten en soms liften daarbij onbedoeld organismen mee. Ze kunnen schadelijk zijn voor volkgezondheid, landbouw en natuur.

Al meer dan 50 jaar gaan aardwetenschapstudenten van de VU naar het binnenland van Spanje om daar rond Fuente-Alamo en Jumilla hun eerstejaars veldwerk uit te voeren. Niet meer op ezels zoals in het Spanje van Franco. Ik kom er sinds 1996 vrijwel elke maand juni. Zo weinig als een zaterdagavond buiten eten op het dorpsplein is veranderd, zo veel is het zuidoosten van Spanje veranderd.

In november presenteerde de Engelse onderwijsgeograaf Liz Taylor in Tilburg vier kernconcepten waarmee aardrijkskundeleraren de leerstof kunnen structureren. Het gaat om vier basisideeën waarmee geografen specifieke vragen stellen over de wereld en zich van andere vakdisciplines onderscheiden. Ze helpen om in de les de juiste geografische vragen te stellen en heldere antwoorden te vinden.

Sinds de frauduleuze verkiezingen in december volgt de EU een halfslachtige koers ten aanzien van de dictatuur in Wit-Rusland. De lidstaten verlagen de visumkosten voor gewone Wit-Russen en verhogen de steun aan ngo’s, maar ’s lands deelname aan het Oostelijk Partnerschap staat niet ter discussie.

 

Frank van Dam maakt voor de rubriek  Stad in zicht miniatuurtjes van zaken  die hem opvallen in de stad. Tegelijk met de rubriek is hij een blog begonnen.

 

Op 11 maart schudt de bodem voor de noordoostkust van Japan langdurig en hevig. Een beving met een magnitude van 9.0 zet de zeebodem en daarmee ook het bovenliggende water in beweging. De schade door de beving zelf valt mee, die van de daarop volgende tsunami is echter enorm en nog steeds niet te overzien.

Den Haag Centraal wordt momenteel flink op de schop genomen. Tijdens de werkzaamheden blijven de treinen en trams natuurlijk gewoon doorrijden. Dat geeft dus een hoop gedoe en overlast. Het duurt al jaren. En het duurt nog jaren. Maar daar wil ik het hier niet over hebben.

Japan ligt in een geologisch zeer actief gebied en heeft daaruit veel lessen getrokken wat betreft bouw, stadsplanning en rampenbestrijding. De enorme maatschappelijke schade van de aardbeving en tsunami van maart jl. roepen echter vragen op over de wenselijkheid van de herinrichting van de zwaargetroffen regio’s en over de energiepolitiek van het land.