In oktober boden gemeenteraadsleden van D66, GroenLinks en NIDA het stadbestuur van Rotterdam de initiatiefnota ‘Ruimte voor street art’ aan. De gedachte achter deze nota lijkt op het eerste gezicht sympathiek: de gemeente zou niet uit alle macht moeten proberen de openbare ruimte schoon te houden, maar ruimte en gelegenheid moeten bieden aan stadsbewoners (en dan vooral jongeren en kunstenaars) om de stad mooier te maken. Maar er zitten vreemde tegenstrijdigheden in de nota en de argumenten waarmee deze verdedigd wordt.

In de woorden van een scholier: een atlas op mijn iPad, dan 'leeft' die zeker. Maar met ‘leven’ wordt meer bedoeld dan dat je op digitale kaarten kan ‘pennen en zoomen’. Maar wat is die atlas dan precies? En wanneer leeft die?

Eind jaren ‘90 van de vorige eeuw hebben veel Utrechtse fysisch geografen in opleiding veldwerk in het 2e studiejaar gedaan, in het gebied van de Buëch. Dit is een deel van de Franse Vooralpen (Pré-Alpes du Sud) ten zuiden van Gap. Anke van der Geest kan het zich nog goed herinneren.

Verder in de discussie over natiestaten gaat Ton van Rietbergen met dit artikel naar aanleiding van het interview met Georg von Habsburg (kleinzoon van de laatste keizer) in het NRC Handelsblad.

Op donderdag 5 schreef Nico Speets, sociaal geograaf en docent maatschappijleer, de brief van de dag in de Volkskrant. Hij pleitte in zijn brief voor de ‘afschaffing van het post-middeleeuwse gedachtegoed dat de wereld moet worden opgedeeld in nationale staten’. Het toeval wil dat wij (sociale geografie, Universiteit Utrecht) in het derdejaarsvak Globalization ook nadrukkelijk met die vraag bezig zijn.

Reactie op artikel Betere leefomgeving door een snelweg, uit Geografie september 2017.

Kees Terlouw discussieert mee over de natiestaat met focus op de toekomst voor de regio. 'Nederlandse regio's worden juist door onze natiestaat versterkt.'

waar toeristen en koeien samenkomen

In november dit jaar wordt gevierd dat het natuurpark Parc Naturel Régional des Volcans D’Auvergne veertig jaar bestaat. In de zomer leent het natuurpark zich uitstekend voor een weekje trainen: hardlopen in de bergen ter voorbereiding op de Dam-tot-Damloop in september, bijvoorbeeld. Steeds vaker zijn de originele paden echter onbegaanbaar.

Een van de mooiste plekken in Brussel is het Koningsplein. Het is een klassiek mooie plek, bedoeld, nee ontworpen, om mooi te zijn. Het werd in 1776 ontworpen in de Lodewijk XVI-stijl. Rondom het plein staan gebouwen die ze in Zuid-Europa zeker paleizen zouden noemen, maar die in Brussel voor hôtels doorgaan.

Je wilt graag vrijwilligerswerk doen op een plek waar echt werk aan de winkel is. Maar straks blijkt jouw bijdrage niet echt iets toe te voegen. Of je doet werk dat een lokale baan had kunnen zijn (zie Geografie mei 2016 & januari 2017). Lastig! Al eens aan natuurbeheer gedacht?