Engels niet dogmatisch invoeren

In zijn onlangs verschenen bundel Van toen en nu vindt emeritus hoogleraar algemene geschiedenis Henk Wesseling dat de Nederlandse universiteiten vooral uitblinken in opschepperij. Eén van de elementen die voortvloeit uit die zelfoverschatting is dat alles tegenwoordig in het Engels moet. De gedachte hierachter is dat jouw artikel zo belangrijk is dat de hele wereld er kennis van moet nemen. Van Honolulu tot Berlijn en van Taipei tot Buenos Aires zit iedereen klaar om de laatste gedachtenspinsels van de Nederlandse geleerden tot zich te nemen. De waarheid is dat zelfs je naaste collega’s je artikelen niet lezen. Druk als ze zijn om hun eigen steenkolen gedachtes tot een vlammend Engels artikel om te buigen.  

Maar terwijl er wel iets te zeggen is voor het Engels als de linqua franca van de wetenschap pleit er helemaal niets voor de brede invoering van het Engels in het onderwijs. Net als Martin Sommer, de Volkskrant 29 mei, zoek ik al tijden naar argumenten die de massale overstap naar het Engels rechtvaardigen. Afgezien van het ook door Sommer aangehaalde argument dat het is om dalende studenteninstroom te voorkomen, heb ik niets kunnen vinden. Op zich is eigenlijk ook dat een vreemd argument omdat bijvoorbeeld Bert van de Zwaan, rector magnificus van de UU, al tijden roept dat zo’n dalende instroom een zegen is voor de universiteit. Het is immers de steeds verder oplopende staf-studenten ratio die de kwaliteit onder druk zet. De instroom van een zeer diverse instroom van buitenlandse studenten maakt dit nog veel erger.

Wat mij het meest  tegenstaat is niet dat er Engelse tracks worden aangeboden maar vooral dat het tot een dogma lijkt te worden. Zo is het binnenkort niet meer mogelijk om een master stads- of economische geografie in het Nederlands te volgen en willen fundamentalisten zelfs dat ook alle scripties nog louter in het Engels worden geschreven. Dat betekent dus een scriptie over de detailhandel van Bunnik of doorstroming op de woningmarkt in Utrecht in het Engels en dat terwijl alle beleidsnota’s en correspondentie gewoon in het Nederlands zijn. Zeker in het licht van het feit dat meer dan 90 procent van de afgestudeerden in Nederland aan de slag gaan en bedrijven jaar na jaar schrijfvaardigheid in het Nederlands als voornaamste probleem zien, lijkt dit een onlogische keuze.

Juist in de tijd dat de kloof tussen ‘de elite’ en ‘het volk’ één van de centrale thema’s in de politiek is en er een toenemend wantrouwen is ten opzichte van feiten en wetenschap moet de universiteit zich niet terugtrekken in zijn ivoren toren. Zo valt het me al langer op dat ook sociale wetenschappers  zich meer en meer opsluiten in hun eigen ‘bubbel’ waar ze elkaar nadrukkelijk op de schouders slaan en veelvuldig citeren en zo de ‘special issues’ vullen, maar in de maatschappij geen wezenlijke rol meer spelen. Laten we daarom net als Beter Onderwijs Nederland (BON) ons inzetten* voor een pragmatische invoering van het Engels. Of zoals voorzitter Ad Verbrugge het zegt: ‘Het Engels hoeft niet helemaal te verdwijnen maar er moet aandacht zijn voor de taalbeheersing van studenten en dat kan door logische keuzes te maken.’

*BON gaat de staat aanklagen:

https://www.beteronderwijsnederland.nl/nieuws/2017/05/rechtszaak-verengelsing/

Extra: Lees ook dit opiniestuk uit de Volkskrant van 28 juni 2017, wat mooi aansluit op bovenstaand verhaal.

Reageren? Stuur een mailtje met je reactie (opiniestuk) naar redactie@geografie.nl OF reageer via onze social media kanalen: Facebook en Twitter.