Buitenlandse detailhandel verovert China

China is de tweede grootste economie ter wereld, na de Verenigde Staten. Het heeft de afgelopen decennia een eigen pad gevolgd, geworteld in de geschiedenis en het specifieke normen- en waardenstelsel van politiek en samenleving. Met andere accenten in het ontwikkelingsmodel en -patroon probeert China sinds kort scheefgroei tegen te gaan en het economische succes te bestendigen. De nagestreefde harmonieuze samenleving laat echter nog even op zich wachten.

De autonome regio Xinjiang Uighur transformeert van een perifeer gebied in een strategisch deel van China. Een geopolitiek krachtenveld met economisch groeipotentieel. Het beleid van de centrale overheid is sinds tien jaar gericht op economische ontwikkeling én op inkapseling van de Oeigoeren en andere minderheden. Die laatste missie is nog geenszins geslaagd.

In de afgelopen jaren heeft China zich ingezet om een zo duurzaam mogelijke toekomst te realiseren. Dit lijkt succesvol. Het imago van ’s werelds grootste vervuiler begint steeds meer verleden tijd te worden. Er zijn echter kanttekeningen te plaatsen bij deze duurzame ontwikkeling, dit heeft alles te maken met greenwashing. En China blijkt niet de enige die dit toepast.