Grenservaringen

In het vorige nummer van Geografie presenteerde Henk van Houtum een tien-puntenplan als alternatief voor hermetisch gesloten grenzen. Ton van Naerssen ziet daarin een pleidooi voor open grenzen en verzet zich daartegen. Open grenzen passen volgens hem in het neoliberale ideaal van een vrij verkeer van geld, goederen en mensen. Ze zijn een nieuwe fase in de internationale arbeidsverdeling die ten koste gaat van de armen.

De grenzen van (Brits) Guyana en Frans Guiana zijn omstreden en de Surinaamse dus ook. Deze grensconflicten zijn deels terug te voeren op 19e-eeuws onnauwkeurig onderzoek bij het in kaart brengen van het gebied. Maar recentere vondsten van zeldzame aardmetalen en olie helpen ook niet.

 

De geo-professional, wie dat dan ook mag zijn, omgrenst verschijnselen zodat we ze kunnen bestuderen. Sommige grenzen zijn nauwkeurig te bepalen en andere grenzen zullen altijd wazig blijven. Grenzen zijn zelden statisch, ze bewegen. Iedereen heeft wel een associatie met grenzen, het begrip maakt altijd wel wat los. Genoeg perspectieven om nader te onderzoeken.