Haveloos
De kermis van april ging naadloos over in het Bevrijdingsfestival. Dat was een kwestie van een paar dagen afbreken, een paar dagen opbouwen, en daarna weer afbreken. Enkele weken later stond alweer een volgend evenement op de agenda: de Tong Tong Fair, een cultureel festival waarin de Indische cultuur centraal staat. De Fair, die al sinds 1959 bestaat, werd evenwel op het laatste moment afgeblazen, omdat men de financiën niet op orde kreeg. Sterker nog, inmiddels is de organisatie failliet. Of er een doorstart komt, is voorlopig nog onduidelijk. Jammer voor Den Haag. Maar fijn voor het veld. Dat kon een beetje herstellen.
Maar niet voor lang, want op zaterdag 29 juni stond de 20e Veteranendag op het programma. Elk jaar komen daar bijna 100 duizend bezoekers op af en het met hekken afgesloten Malieveld is dan gevuld met tenten, vip-rooms, podia en stands. Het gras in en buiten de tenten is bedekt met grote platen, waarop gelopen en gestaan kan worden. Het opbouwen van dit alles duurde ongeveer een week en ook met het afbreken en opruimen was bijna een week gemoeid.
Het zijn telkens weer vakkundig uitgevoerde logistieke operaties, die mooi te volgen zijn als je er elke dag langs fietst. Maar het resultaat van al die evenementen achter elkaar is ontluisterend. Het veld is nu een lappendeken van grote gele en bruine vlekken, enkele kale plekken en rijsporen. Een haveloze grasmat die detoneert met de egaal donkergroene bomen die het veld omzomen.
Tijd voor een maand rust, zou je zeggen, zodat het gras kan luchten en herstellen. Beetje verticuteren, sommige plekken opnieuw inzaaien, af en toe een buitje er overheen. Dan zul je zien dat het Malieveld in augustus weer een fris groen en strak grasveld is.
O, wacht, op 20 juli is er een house- en technofestival op het Malieveld, lees ik. Daar gaat de grasmat…
Een lappendeken van gele en bruine vlekken, kale plekken en rijsporen