Tussen de maïsvelden en egaal groene graslanden door lopen we in De Horst bij Groesbeek naar het Ketelbroek, het oudste voedselbos van Nederland. Voedselbospionier en mede-eigenaar Wouter van Eck: ‘Toen een journalist dát als reden noemde om hierheen te komen, zei ik, wat sneu voor Nederland, want dit voedselbos is nog maar 11 jaar oud.’ Links van de weg legt een boer op een grote tractor met een enorme trommelmaaier een veld met Engels raaigras plat. De komende dagen gaat hij nog een paar keer het land over met een keermachine om het gras om te leggen zodat het beter droogt, en het bijeen te harken. Daarna komt hij met een balenpers en een wikkelmachine om de balen voorgedroogd gras in plastic te sealen. Dan verschimmelt het niet en kan hij het in de winter aan zijn koeien voeren. Rechts van de weg schiet de maïs in lange rijen omhoog. De sporen van de zware machines zijn nog zichtbaar. Zo werkt de moderne landbouw.
Omlijsting vol verhalen
Nog exact een week, en dan ga ik voor een tweede keer naar Libië. Dit keer voor een paar weken, in plaats van voor twee dagen. Zo begon Gabriëlle Metz, plaatsvervangend ambassadeur in Libië, haar eerste blog in maart van dit jaar. Maar corona veranderde alles. Twee weken Libië werd in werkelijkheid nog geen 100 uur. Fast forward vijf maanden, naar nu: Nog exact een week, dan gaat ze weer naar Tunesië, hopelijk met een snelle doorstart naar Libië. De voorbereidingen zijn weer gestart, het voelt als een onwerkelijke déjà vu.
Dat het Ruhrgebied toonaangevend is in industriecultuur, weten de meeste Nederlanders wel. Vaak bezoeken ze de Gasometer in Oberhausen, Zeche Zollverein in Essen en Landschaftspark Duisburg-Nord. Maar het Ruhrgebied – lekker in de buurt – heeft nog veel meer bezienswaardigheden. Zo kun je in het zuidoostelijke deel van de regio ook een interessante Ruhrtour maken.
Op het eerste gezicht lijken sociale geografie en geschiedenis weinig met elkaar te maken te hebben. Een sociaal geografisch perspectief kan historici echter nieuwe inzichten bieden in het verleden, zo laat onderzoek naar de opbouw van de oude Iraanse hoofdstad Isfahan zien.
Tegen alle verwachtingen in werd half juni de veel bekritiseerde en ondemocratische ‘Wet op de bescherming tegen het Coronavirus’ in Hongarije beëindigd. Daar wil premier Viktor Orbán complimenten voor: ‘Dit geeft iedereen de kans om excuses aan te bieden aan Hongarije voor de valse beschuldigingen.’ Het is echter meer dan naïef om Orbán daar een schouderklopje voor te geven. Wat hij verdient is een democratische schop onder zijn kont.
In 2018 kwam het publiekelijk toegankelijke programma CoastSat op de markt, waarmee men kustlijnen kan monitoren en tot dertig jaar terug reconstrueren. CoastSat maakt onderzoek zonder veldwerk mogelijk, gewoon vanachter je bureau. Hoe werkt het en wat zijn voors- en tegens ten opzichte van andere onderzoeksmethoden?
Het overkomt me regelmatig: ineens lees en herlees ik een woord, omdat ik het niet in een zin of alinea kan plaatsen. Geolied is zo’n woord. Wat gaat er nu komen? Een lofzang op de geografie, het clublied voor het KNAG? Ik ben zo gewend aan het geo-voorvoegsel, dat het niet in mij opkomt dat de zin over olie gaat en helemaal niet over geo. Maar geo, kaarten en locatie zijn wel degelijk ook in liederen en muziek te ontdekken.
Om de term Groene Hart echt te snappen kun je het best vanuit het oosten via de A12 dit open, grasgroene gebied inrijden. Onlosmakelijk verbonden met het Groene Hart is het water. Vlak voor Bodegraven kruis je twee watergangen met de om een verklaring vragende namen Dubbele Wiericke en Enkele Wiericke. Het is een tweetal boezemkanalen, in de middeleeuwen gegraven als onderdeel van een grootschalig project om de afwatering van het zuidelijk deel van het graafschap Holland volledig om te draaien. Het water van de Oude Rijn moest afgeleid worden richting de Hollandse IJssel.
Nederland is toe aan een Energiewende, aldus steeds meer experts. Dat vinden wij ook. Met laadpalen en slimme meters alleen zijn we er niet. In het debat over de energietransitie ontbreekt stelselmatig de ruimtelijke ordening. En juist daar wringt de schoen, getuige de politisering en lange aanlooptijd van veel energieprojecten.
