Als ik hem na twintig jaar zoeken eindelijk uitrol, volgt een flinke teleurstelling. De eerste druk van de Nieuwe wandkaart van Europa uit 1912 staat vol aanpassingen van de staatkundige grenzen in rode en zwarte inkt. Bij nader inzien geven ze een fascinerend beeld van de onzekerheden in Europa na de Eerste Wereldoorlog, precies honderd jaar geleden.
De nieuwe Geografie is uit en dit kun je er in lezen.
Bij ons thuis zijn we dol op Toscane. Het eten, de mensen, de taal, het klimaat, de steden, het landschap. Ach, wie houdt er niet van Toscane? Een wat vergeten stukje is de Maremma, de kuststreek in het zuidwesten van Toscane. Oorspronkelijk was het een wat treurige streek. In de moerassen en lagunes langs de kust kwam veelvuldig malaria voor. Het was een dunbevolkte streek van veeboeren en er waren nauwelijks steden van enige betekenis. Heel on-Toscaans eigenlijk.
In Brussels lof 14 besprak ik een van de twee bepalende gebouwen van de Brusselse skyline, de Nationale Basiliek van het Heilig Hart, beter bekend als de Basiliek van Koekelberg. Wat ik u niet vertelde – en zelf niet wist – is dat de basiliek nog meer geheimen herbergt.
Wereldwijd worstelen steden met het fenomeen Airbnb. Hoe kunnen ze profiteren van toenemende toeristische inkomsten zonder hun leefbaarheid en betaalbaarheid op het spel te zetten? Een onderzoek naar het beleid van elf Europese en Amerikaanse steden laat zien dat vooral handhaving van strenge regels lastig is.
Vorig jaar april organiseerde de Hogeschool Rotterdam een studiereis naar Japan. Deze kreeg vorm in co-creatie tussen docenten en studenten, waarbij iedereen actief bijdroeg. En dan blijkt hoe uiteenlopend de indrukken kunnen zijn. Alle clichés over Japan kun je er ook werkelijk tegenkomen – soms pal naast elkaar.
Diep onder Parijs liggen in donkere catacomben de beenderen van ongeveer 6 miljoen mensen. Jaarlijks lopen zo’n 500 duizend bezoekers langs de opgestapelde schedels en botten. Dit valt onder het opkomende dark tourism. Maar is toerisme wel te combineren met thema’s als herdenken en de dood?
Diep beneden me stroomt de Rijn als een zilveren lint in fraaie bochten. De hoge naaldbomen aan de rand van de kloof lijken te wachten op hun naderende ondergang. Nog enkele jaren en ze zeilen omlaag. Hen wacht hetzelfde lot als de bomen die hier duizenden jaren terug door een heftige gebeurtenis ten onder gingen.
Terwijl er steeds meer over de grens wordt gereisd, gewinkeld, gewerkt en gestudeerd, beschouwen ruimtelijke plannenmakers de nationale grens nog vaak als ‘einde plangebied’. Afgelopen jaar organiseerden de auteurs ontwerpateliers waar beleidsmakers uit de euregio rijn-maas-noord experimenteerden met grensoverschrijdend ruimtelijk ontwerpen.
De middelbarescholieren van nu zijn de inwoners, buren, werkenden en beslissers van de toekomst. In de leerlingenwedstrijd ‘De wijk van de toekomst’ verbeelden zij hun ideeën voor een duurzame en verbindende leefomgeving – te beginnen op wijkniveau. Kom het zien in Leeuwarden.
