Volgens de Nederlandse Sociologische Vereniging is de sociologie vervreemd geraakt van de Nederlandse samenleving. Dat komt door de beoordeling van wetenschappelijk onderzoek op basis van publicaties in Engelstalige wetenschappelijke tijdschriften. Er moeten andere procedures komen. Moeten geografen zich aansluiten bij dit pleidooi?

 

Hoe kijken de personen op sleutelposities in ons vakgebied aan tegen het huidige beoordelingssysteem, de analyse van de NSV en de voorstellen van KNAW en NSV?

 

Door gebrek aan vervoersmogelijkheden hebben sommige groepen in België en Groot-Brittannië minder toegang tot banen en voorzieningen, en weinig gelegenheid familie en vrienden te bezoeken. In de Verenigde Staten is zelfs sprake van food deserts. Hoe is de situatie in Nederland?

Een directe verbinding met de Rode Zee zou de daling van het peil in de Dode Zee kunnen stoppen en zelfs waterwinning mogelijk maken, aldus de Wereldbank. Maar zijn alle risico’s wel ingecalculeerd?

Behalve in het maatschappelijk debat kom je ook in kranten en populairwetenschappelijke tijdschriften weinig geografen tegen. Waarom doen geografen zo weinig aan de popularisering van hun vak? Henk Donkers, voormalig medewerker van NRC Handelsblad en ex-hoofdredacteur van Geografie, houdt zijn ervaringen tegen het licht en betoont zich een overtuigd journalistiek geograaf.

De top-20 van Nederlandse fietsgemeenten telt opvallend veel gemeenten uit de Bible Belt; zeker als we de vijf autoluwe Waddeneilanden, die allemaal in de top-20 staan, buiten beschouwing laten. Is het toeval dat er in protestantse gemeenten meer gefietst wordt? Speelt religie (onbewust) een rol in onze keuze van vervoersmiddelen?

Het is een vreemde paradox dat protestanten in het dagelijks leven meer fietsen, maar dat het wielrennen vanouds vooral door katholieken beoefend wordt. Hoe is dat te verklaren?

In 2010 begon Wim Kuijken als ‘regeringscommissaris voor

het deltaprogramma’, kortweg deltacommissaris. Het deltaprogramma moet ons land tot ver in de 21e eeuw beschermen tegen overstromingen, en de zoetwatervoorziening veilig stellen. Hoe doe je dat in risicovolle en onzekere tijden?

In Azië leven bijna anderhalf miljard mensen in de stroomgebieden van grote rivieren die in China ontspringen. Via deze rivieren stromen jaarlijks honderden miljarden kubieke meters water het land uit. De Chinezen zien dit met lede ogen aan en willen hun internationale rivieren intensiever gebruiken. Dat stuit op weerstand bij de buurlanden.

Door de klimaatverandering gaan steeds grotere delen van de boreale wouden en venen van Canada, Alaska en Rusland in vlammen op. De vrijkomende koolstof versnelt de temperatuurstijging waardoor het brandgevaar verder toeneemt.