Ondanks het woningtekort is er in Nederland veel leegstand, bijvoorbeeld boven de winkels in stadscentra. Als hier gewoond kan worden, levert dat behalve enthousiaste huurders ook aantrekkelijke, multifunctionele en toekomstbestendige binnensteden op. Toch blijkt dit geen eenvoudige opgave.
In het januarinummer van Geografie pleitten Martin Stijnenbosch en Rob van Engelenburg voor een grotere betrokkenheid van de universitaire geografie bij de Nederlandse samenleving en integrale beleidsterreinen waar praktijkgeografen werken. Ze zoomden in op de faculteit Geowetenschappen in Utrecht en betoogden dat de kennis en kunde van studenten niet aansluiten op het werkveld. Stafleden uit Utrecht herkennen zich niet in dit beeld.
Jonge, buitenlandse toeristen in Amsterdam komen vooral voor ‘sex, drugs en rock&roll’, zo is de gedachte. Onderzoek in een van de drukst bezochte straten van de stad, het Damrak, legt echter andere interesses bloot.
Steden kunnen op een gegeven moment hun bestaansreden verliezen, overlijden en vervallen tot ware ‘spooksteden’. Er zijn ook nieuwe steden of wijken die nooit echt tot leven komen. Of het moet zijn als toeristische attractie.
Beleidsmakers en projectontwikkelaars zien braakliggende terreinen en verlaten industriepanden vaak als nutteloos en een gemiste kans om geld te verdienen. De Cuvrybrache in Berlijn laat echter de sociaal-culturele waarde en potentie van deze ‘lege’ plekken zien. Burgers transformeren dit terrein aan de Spree in een vrijplaats voor divers tijdelijk gebruik.
