Hoe bereid je leerlingen zo goed mogelijk voor op de samenleving en de arbeidsmarkt? Het draait niet alleen om 21e -eeuwse vaardigheden, maar ook om kennis (leren) construeren en met open vizier nadenken over de toekomst. Aardrijkskunde kan daarin het voortouw nemen.

 

Eind vorig jaar startte #onderwijs2032 om te bepalen wat jongeren moeten leren om optimaal te functioneren in de samenleving van de toekomst. Aardrijkskunde kan hen een reële kijk bieden op de wereld, nu en in de toekomst. Dat vergt allereerst inzicht in het beeld dat kinderen hebben van de toekomst – voor zichzelf en hun omgeving.

 

Waar wonen de mensen in 2040? Hoe richten we steden in en hoe houden we rekening met klimaatverandering? Bij de leerlingenwedstrijd Atlas van de Toekomst dachten leerlingen over dit soort vragen na. Ze brachten aan de hand van vier toekomstscenario’s hun Nederland van 2040 in kaart en illustreerden dit met tekeningen van de veranderingen in de eigen leefomgeving.

Jaarlijks komen er miljoenen tonnen plastic afval in zee terecht. Zeestromen brengen dat bijeen in vijf gyren. Omvang, oorzaken, gevolgen en oplossingen voor een milieuprobleem dat nog niet echt op de agenda staat.

 

Als 16-jarige scholier ging Boyan Slat uit Delft in Griekenland duiken met een vriend. Die dacht kwallen in het water te zien, maar Slat zag dat het om plastic zakken ging. Tijdens het duiken zag hij meer plastic dan vissen, vertelde hij later. Hij schreef er zijn profielwerkstuk over en startte het Ocean Cleanup-project.

Recent onderzoek toont aan dat er veel minder plastic in zee ronddrijft dan eerder werd verondersteld op basis van de geschatte hoeveelheid plastic die in zee terechtkomt. Waar het plastic blijft, is vooralsnog een raadsel. Mogelijk is onlangs de sleutel voor de oplossing gevonden.

De winkelleegstand in binnensteden neemt toe. Is er wat aan te doen? Stedelijke herverkaveling, investeringen in sfeer en een onderscheidende publiekstrekker kunnen soelaas bieden.

In het januarinummer van Geografie 2012 schreven Irina van Aalst en Rianne van Melik over de transformatie van een voormalig industrieterrein, Williamsburg in Brooklyn, NYC, als epicenter of the cool voor hipsters en creatieven. Zij signaleerden ook de opkomst van een gentrifying business, ingezet door overheid en projectontwikkelaars, met luxe woontorens en dito voorzieningen. De frictie tussen bevolkingsgroepen in oude wijken van NYC neemt toe, zoals te zien is in Fort Greene.

 

Ooit waren geografen ontdekkerreizigers die ‘onbewoonde’ gebieden in kaart brachten en claimden voor de machthebbers. Nu zetten ze kaarten in om het cultureel erfgoed van inheemse groepen te redden van de modernisering en de vergetelheid.

 

Met de komst van grootschalige multiplextheaters lijkt de neergang van de bioscoopbranche gestuit. Hightechbeeld en -geluid zorgen voor een unieke belevenis buiten de deur, die online filmdiensten thuis niet kunnen bieden. Heeft de gewone bios helemaal afgedaan?