Sallandse Heuvelrug

1 maart 2019
Auteurs:
Frank van Dam
Senior wetenschappelijk onderzoeker Landelijk gebied bij PBL
Dit artikel is verschenen in: geografie maart 2019
Blog: Fietslandschappen
Nederland
Opinie
FOTO: WYTZE
De Bergweg in Markelo

Te worden verrast door het onbekende, dat is waar ik als fietser steeds naar op zoek ben. Naar verlang zelfs. 

Een winterse zondag. We zijn met zijn tweeën en fietsen vanaf standplaats Gorssel naar de Holterberg. Hugo wijst de weg. Als we Holten zijn gepasseerd, buigen we scherp naar rechts af. De Motieweg op, een oude bekende. Ik was er al bang voor, zo vroeg in het seizoen. Het gaat vrijwel meteen omhoog: 7%, 9%. Hugo rijdt van me weg, mijn benen lopen vol. Ik zwoeg naar boven. Aan het eind, bij het Natuurmuseum, slaan we linksaf, de Holterbergweg op. Op en neer gaat het in de richting van Nijverdal. Het is een van de mooiste wegen van Nederland, over de Sallandse Heuvelrug, stuwwal uit de Saale-ijstijd. Vooral als de heide in bloei staat, in augustus-september, is het er prachtig.

Maar nu niet. Het is namelijk irritant druk op de weg. De ene na de andere auto raast vlak langs ons heen. Waarom sluiten ze deze weg niet af voor auto’s? Wat doen die dingen hier? Mijn ergernis over de drukte, stank en herrie belet me te genieten van de prachtige omgeving: de bossen, de heide, de uitzichten. 

Op de Grote Koningsbelt, na een kort, steil klimmetje, bereiken we het hoogste punt van de weg: 71 meter boven NAP. We keren om en fietsen terug naar Holten. Op naar Markelo. 

Bij Markelo schijnt namelijk een leuk klimmetje te liggen, zo heb ik via Twitter achterhaald: de Markelose Berg. Sociaalgeografisch mag Markelo misschien tot Twente behoren, maar fysisch-geografisch hoort dit stuwwalletje wat mij betreft bij Salland. 

Van Holten naar Markelo hebben we de koude wind van voren. Dan buigt de weg naar rechts. We schampen Markelo en slaan even later rechtsaf, de Bergweg in. Plotseling waan ik me in Vlaanderen: de keitjes, de hagen en bomen langs de weg, de kale akkers, de hellingshoek, het uitzicht naar boven, en ten slotte het uitzicht vanaf boven. Het is werkelijk adembenemend. 

Prachtig allemaal hoor, die Holterbergweg, maar in Markelo, dáár moet je zijn! De Markelose Berg, parel van het oosten.

Op de Markelose Berg waan ik me in Vlaanderen