Unesco in Nederland: lokale inkleuring van een mondiale organisatie

Unesco is vooral bekend van het Werelderfgoed, maar staat voor veel meer. Wat precies? De mondiale VN-organisatie die vanuit het hoofdkwartier in Parijs verdragen uitvoert en programma’s beheert, lijkt ver weg. Er is echter ook een stelsel van decentrale netwerken, waardoor Unesco dichter in onze leefomgeving komt dan je denkt – ook in Nederland.

Vorige zomer kon Nederland twee bestemmingen toevoegen aan de lijst van werelderfgoederen: de Koloniën van Weldadigheid in Frederiksoord, Wilhelminaoord en Veenhuizen, en de Neder-Germaanse Limes, de voormalige noordelijke grens van het Romeinse Rijk die loopt van Katwijk aan Zee tot aan de Duitse grens bij Tolkamer. Verder werd de Stelling van Amsterdam uitgebreid met de Nieuwe Hollandse Waterlinie.

De drie aanwinsten zijn gebieden van forse omvang waar ook gewoond en gewerkt wordt. Zo betreedt Unesco de dagelijkse leefomgeving van heel wat mensen. Is dat uitzonderlijk, Unesco zo dicht bij huis? Niet echt. De VN-organisatie kent predicaten toe zoals de Unesco Werelderfgoed-status én beheert wereldwijde netwerken die lokale plekken met elkaar verbinden. We zoomen in op deze decentrale structuur en wat je daarvan terugziet in Nederland.