Veranderingen

Sinds mijn pensionering woon ik in Nijmegen, waar ik vijftien jaren heb gewerkt. Veel tijd om te fietsen en je hoeft hier niet ver om van landschap te wisselen. Ik heb de keuze tussen het stuwwallenlandschap en het rivierengebied met zijn polder en uiterwaarden.

De meest fascinerende fietstocht vind ik die langs de Waal in de directe omgeving van de stad, waar momenteel enorme veranderingen plaatsvinden. Vooral de kunstwerken die te maken hebben met het plan Ruimte voor de Rivier. De dijkteruglegging aan de Lentse kant is spectaculair, net als het graven van een brede nevengeul, waardoor de bebouwing aan de oude dijk verandert in een (stads)eiland. En de aanleg van de nieuwe stadsbrug over de Waal, waarbij het industriële landschap ten westen van de stad danig verandert. Dit alles zal binnen pakweg tien jaar het gebied ten noorden en ten westen van Nijmegen een totaal ander aanzicht geven. Temeer omdat er achter de nieuwe dijk een totaal nieuwe (woon-) stad ontstaat.

En dan zijn er nog de veranderingen enkele kilometers stroomopwaarts. Hier wordt het oppervlak van de uiterwaarden verlaagd, ook al ten behoeve van de snelle afvoer bij hoogwater, waarna de uiterwaarde weer teruggegeven wordt aan de ‘natuur’. Het is hier één en al geografie wat de klok slaat. Ik wilde dat ik nu nog docent aardrijkskunde was in Nijmegen.