Laag- en hoogopgeleid op de electorale kaart

Hong Kong heeft sinds het in 1997 van Britse in Chinese handen overging een status aparte binnen China: ‘one country - two systems’. Tot 2047 heeft het als special administrative region deels zijn eigen wetten en regels en een beperkte vorm van democratie. Met de nadruk op ‘beperkt’: de bevolking mag een deel van zijn bestuur zelf kiezen, maar de kandidatenlijst wordt grotendeels ingevuld door Beijing en de lokale Beijing-vriendelijke elite. Bij de verkiezingen op 4 september kreeg de democratische oppositie het toch voor elkaar om acht van de zeventig zetels te veroveren. Zo kreeg de ‘Umbrella Revolution’ van 2014, hoopvol begonnen maar eindigend in frustratie, toch nog een onverwacht politiek vervolg.

Herstructurering politiek landschap

Minstens drie ontwikkelingen maken de komende Europese verkiezingen spannender dan ooit: nieuwe breuklijnen in het electoraat, nieuwe machtsverhoudingen tussen Parlement en Raad, én een nauwkeurigere monitoring door waarnemers kunnen het vluchtige kiesgedrag flink beïnvloeden. 

In 2019 zijn er twee verkiezingen: voor het Europees Parlement en voor de Provinciale Staten, en daarmee de Eerste Kamer. In de media verschijnen weer kaartjes van peilingen, die grote verschillen in stemgedrag tonen tussen regio’s, gemeentes en buurten. Een verklaring voor de ruimtelijke patronen ontbreekt meestal. Hoe zit dat bijvoorbeeld bij de PVV?