Staatsburgers in Oman hebben een bruin leven. Gratis onderwijs en zorg, land en huisvesting, geen belastingen en als het even kan een inkomen voor het leven. Die luxe wordt mogelijk gemaakt door olie- inkomsten en expatriates die de economie draaiend houden. De overheid probeert ook de Omani aan het werk te krijgen, maar dat valt tegen.
Binnen vier decennia zijn de Golfstaten veranderd in uitgesproken immigratielanden. De behoefte aan arbeidskrachten was aanzienlijk groter dan het eigen arbeidspotentieel. De Omaanse overheid zit echter in haar maag met de huidige oververtegenwoordiging van expatriates en vervangt hen schaamteloos door Omani – als die tenminste willen werken.
Sinds 1967 exporteert Oman olie en in 2000 is daar vloeibaar aardgas bijgekomen. Omdat de reserves relatief bescheiden zijn en al langere tijd niet meer groeien, wil het land zich steeds meer toeleggen op de winning van zware olie en schaliegas.
Omans oases hebben de transitie naar een stedelijke samenleving tot nu toe redelijk doorstaan. Het eeuwenoude systeem van waterverdeling, de falaj, en de bijbehorende gemeenschapsorganisatie hebben daarin een wezenlijke rol gespeeld. Leegloop en verdringing nopen echter tot nieuwe maatregelen om dit bijzondere agrarisch erfgoed te behouden.
Leerlingen vinden het vaak lastig geografische relaties te herkennen in kaarten, figuren en teksten. Nog pittiger is het om systematisch te redeneren over zulke relaties. Geo-ICT kan helpen bij de ontwikkeling van het relationeel denken.
Volgens de Nederlandse Sociologische Vereniging is de sociologie vervreemd geraakt van de Nederlandse samenleving. Dat komt door de beoordeling van wetenschappelijk onderzoek op basis van publicaties in Engelstalige wetenschappelijke tijdschriften. Er moeten andere procedures komen. Moeten geografen zich aansluiten bij dit pleidooi?
Tyfoon Haiyan liet een spoor van vernieling achter op de Filipijnen. Van verschillende kanten werd gesuggereerd dat klimaatverandering de oorzaak was van de uitzonderlijke kracht. Dat lijkt bij deze tyfoon niet terecht, maar kan dat in de toekomst wel worden.
Sinds de financiële crisis komen Europeanen steeds vaker in actie tegen de gevestigde politiek. In het noorden gaat dat anders dan in het zuiden.
‘Ik zal niet ontkennen dat kwik giftig is; het is gevaarlijk’, aldus Jimmy, een lokale gouddelver in de Brokopondo-provincie. De kleinschalige goudwinning in Suriname brengt grote hoeveelheden kwik in het milieu, met alle gevolgen voor mens en natuur van dien. Constructieve oplossingen – bijvoorbeeld vanuit overheid en mvo – worden niet geboden.
Aanleg, inrichting en beheer van recreatiegebieden waren lang de zorg van de overheid. Vanwege de bezuinigingen wordt lokale ondernemers en recreanten nu gevraagd mee te werken. Dat vereist wel regie.
