We staan aan de vooravond van een heuse autorevolutie. Martin de Jong bekijkt waar in Nederland mensen al vol voor het groene rijden gaan.

 

In de Napolitaanse romans schetst Elena Ferrante het leven van twee vrouwen die in de jaren 1940 samen opgroeien in een achterbuurt van Napels en vanaf hun 16e ieder hun weg gaan. Hoofdstuk voor hoofdstuk komt de stad in deel één tevoorschijn. en naarmate de welvaart in het buurtje toeneemt, wordt ook de wereld van de bewoners groter.

 

Is er binnen politiek en bestuur voldoende aardkundige kennis aanwezig om er zeker van te zijn dat de toekomst van ons landschap, van onze planeet, in goede handen is? Volgens planoloog en bestuurder Marijke van Schendelen zijn beleidsmakers geen alweters. Belangrijk is dat ze zich laten informeren door een deskundige staf en goede netwerken. Fysisch geografen moeten hun expertise ook beschikbaar stellen buiten de wetenschappelijke wereld.

Ik ben bepaald niet van de VVD, ik klim ook niet in de pen om het KNMI op zijn nummer te zetten, maar ik vind wel dat Hans de Jong als fysisch geograaf voor zijn verhaal in het februarinummer van Geografie wat verder terug had moeten kijken dan de Kleine IJstijd. De gletsjers worden wereldwijd kleiner, dat is correct. Ik heb er zelf ook vele voorbeelden van gezien in de Alpen, de Andes, de Kaukasus, de Altai, in Alaska, op Spitsbergen, Groenland en Antarctica. Maar er is nog niets bijzonders aan de gang, niets unprecedented, zonder weerga. Een paar voorbeelden.

Nergens is de historische botsing tussen islam en christendom zo duidelijk zichtbaar als in Granada. Als slot van deze serie een bezoek aan deze stad in het Spaanse Andalusië, waar beide geloven memorabele resten hebben achtergelaten.

 

Metrolijnen lopen niet kaarsrecht, hoewel dat er op de kaart wel altijd zo uitziet. Martin de Jong ontrafelt metrokaarten van over de hele wereld en ontdekt dat het toch in elke stad anders is.

Fietser Frank van Dam fietst graag door Midden-Delfland. Ruimte, groen, uitzicht, historie. Vooral dat laatste, en het blijkt dat hier het landschap nauwelijks is veranderd sinds de Tweede Wereldoorlog. In tegenstelling tot de gebieden er om heen.

De wereldkaart als tatoeage op je lichaam: het is hip. Wat betekent het, en kloppen de landkaarten wel? Martin de Jong vindt veel foto's op Instagram en Pinterest, en bekijkt ze nader.

Fietsen naar het hoogste geografische punt is niet in elk land mogelijk. In Porutgal wel: Frank van Dam beklimt de Torre (1993 meter).

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef het middeleeuwse centrum van Kraków vrijwel ongedeerd. In de Joodse wijken erbuiten speelden zich echter verschrikkelijke taferelen af – het historische decor van Schindlers List.