Steeds meer mensen uiten hun bezorgdheid over klimaatverandering. Toch is er geen consensus. Er wordt veel gediscussieerd over de invloed van de mens en over het nut van klimaatmaatregelen. Daarbij draait het echter niet alleen om kennis. Welke factoren beïnvloeden het denken over klimaatverandering van scholieren en wat kun je daarmee als AK-docent?

Ook afgelopen winter laaide de discussie over het faunabeheer in de Oostvaardersplassen weer op. Hoewel Staatsbosbeheer de aanpak zo objectief mogelijk probeert uit te leggen, kunnen veel mensen moeilijk accepteren dat een ecosysteem meer is dan een verzameling grote grazers die je als huisdier kunt beschouwen. Levert een geografische vergelijking met New Forest in Zuid-Engeland aanknopingspunten voor een oplossing?

Sinds het rapport Grenzen aan de groei van de Club van Rome (1972) heeft het onderwijzen over en waarschuwen voor een te grote milieubelasting van de aarde de hoofden en harten van geografen gevuld. Alle lesmethodes hebben dit opgepakt en in beperkte mate is de problematiek ook opgenomen in het centraal eindexamen.

Op 8 mei zijn er in Zuid-Afrika verkiezingen. Het ANC regeert het land al 25 jaar op basis van een absolute meerderheid. Volgens de laatste peilingen zal dat ook de komende vijf jaar zo zijn. Daar zag het ruim een jaar terug niet naar uit. Heeft het opzij schuiven van de corrupte president Zuma en de installatie van technocraat Ramaphosa dan toch het beoogde effect gehad?

Aan de slag met Design Based Education

Betekenisvol leren en creatief, kritisch en oplossingsgericht denken: waar kun je dat beter oefenen dan in real life, tijdens veldwerk in de eigen omgeving. Aanstaande AK-docenten experimenteerden met Design Based Education en ontwikkelden concrete ideeën voor krimpend en vergrijzend Heerlen. Met wat extra handvatten is dat ook prima te organiseren in het voortgezet onderwijs.

Als je vrijwel altijd in dezelfde omgeving fietst, zie je het landschap in de loop van de jaren langzaam veranderen. Een nieuw plukje woningen, een nieuwe kas. Voor de argeloze toeschouwer zijn het nauwelijks zichtbare toevoegingen of vervangingen. Maar voor de fietser die met een ijzeren regelmaat zijn rondjes rijdt, blijft niets onzichtbaar. Hij ziet alles. Af en toe verandert het landschap fundamenteel. Het aanzicht zal nooit meer hetzelfde zijn. Soms doet dat pijn, soms wordt er iets moois toegevoegd.

De herinnering aan de Tweede Wereldoorlog leeft voort, steeds minder direct en steeds meer bemiddeld via verhalen, beelden en voorwerpen. Ze worden bewaard als erfgoed om met elkaar te delen. Of dat altijd lukt, is maar de vraag.

Nog altijd verzorgen postboten een deel van het vervoer van en naar afgelegen plekken. Maar hun aantal slinkt, omdat steeds meer bewoners wegtrekken en de luchtverbindingen beter worden. Dolph Kessler legt de laatste postboten vast op de foto. Zoals de Sarfaq Ittuk, die langs de westkust van Groenland vaart.

Kleine en middelgrote steden in India spelen een cruciale rol in de opvang van noodlijdende plattelanders. Maar de bevolkingsgroei in deze steden blijft verborgen in de statistieken. Hoe komt dat?