In 2015 en 2016 was er op de KNAG Onderwijsdag een teachmeet, waarbij aardrijkskundedocenten in hoog tempo delen hoe zij hun leerlingen leren en motiveren. In 2017 is de teachmeet voor het eerst plenair gehouden, tijdens de borrel op het eind. Dat leverde een spektakel van didactische vernieuwingen, verbreding en verdieping op.
‘Joop van der Schee ontvangt zilveren Vethmedaille’, kopte geografie.nl in november. Ik was er graag bij aanwezig geweest, maar ik kon niet om een lesrooster heen. Een van de weinige toegestane redenen om te spijbelen van de KNAG onderwijsdag, bevestigde Joop toen ik hem in de middag wél kon feliciteren. De KNAG onderscheidingen en de uitreiking aan Joop zijn onbetwist, zijn GISse leerlingen staat op een vaste plek in mijn analoge boekenkast, maar het zette me wel aan het denken over hoe het prijzen uitloven is uitgegroeid in de laatste jaren.
Deze kaart van de Randstad levert een bekend beeld op. De vier grote steden horen bij de ene groep (geel) en de meeste andere gemeenten bij de andere (groen). Dan moet het wel iets met groei te maken hebben, denk je al snel.
In december verscheen de Landschapsatlas van de Oosterschelde, over de ontwikkeling van het landschap vanaf de prehistorie tot aan onze tijd. De atlas is interessant voor een breed publiek én als inspiratiebron voor beleidsmakers, planologen en ontwerpers bij de aanpassing van het landschap aan het veranderende klimaat.
Het gebied rondom de Noordpool was lange tijd moeilijk toegankelijk en daardoor niet echt interessant voor de omringende landen. Door klimaatverandering en het smelten van het zee-ijs is dat snel aan het veranderen. Dat biedt kansen die vooral de Russen weten te benutten.
De Universiteit Utrecht ontwikkelde twee digitale excursies voor tablet en telefoon. Het scheelt een hoop georganiseer, studenten gaan veel actiever met de stof aan de slag én je kunt het excursiemateriaal online delen.
In het geostrategische spel rond de Noordpool beschikken de Russen over een instrument dat andere staten ontberen: sterke ijsbrekers. Dat doet de regionale machtsbalans doorslaan in het voordeel van de Russen.
Ik was er al even niet geweest. Vergeten hoe mooi het is. De zilte wolkenluchten, het heldere zicht, de eindeloze donkergroene akkers met aardappelplanten, de brede, lichtgevende stranden, de oude dijkjes, de bomenrijen aan de horizon. De weldadige rust.
Van Rusland wordt wel gezegd dat het een gevangene van zijn eigen geografie is. De drang naar ijsvrije havens bepaalt al eeuwenlang het buitenlands beleid. Daarom annexeerden de Russen de Krim en zien ze nieuwe perspectieven in het afsmelten van poolijs.
Al direct na de aftrap van de profielwerkstukken dienden de eerste leerlingen zich aan met hun plannen. Ik was reuze benieuwd, maar het bleek toch weer de bekende riedel: vulkanen, aardbevingen, klimaatverandering enzovoorts. Dit moest anders, maar hoe? Het antwoord vond ik in de guerrillageografie.
