Portiers spelen een belangrijke rol in de regulering van de stedelijke nachteconomie. Sinds de jaren '90 werken ze steeds vaker in publiek-private samenwerkingsverbanden met de gemeente en de politie. Dat heeft vergaande consequenties voor hun takenpakket.
De aanwezigheid van een bruisend nachtleven wordt vaak gezien als promotiemiddel en belangrijke motor voor de lokale economie. In de Britse literatuur wordt wel gesproken van de night-time economy. Een analyse van het uitgaansgedrag levert interessante informatie op voor gemeente en bedrijven.
Als de nacht valt, verandert de stad: een ander ritme, ander licht, andere geluiden en andere omgangsvormen. Binnensteden transformeren tot bruisende uitgaanscentra. Horecavoorzieningen en dance-evenementen zijn steeds vaker expliciet onderdeel van stedelijk beleid. Dat levert een spanningsveld op, want de nieuwe bewoners van de binnenstad – aangetrokken door de gerevitaliseerde omgeving – klagen over de nachtelijke onrust.
Er is iets vreemds aan de hand in Nederland. Hoewel we in een van de veiligste landen ter wereld leven, ligt er steeds meer (politieke) nadruk op onveilige aspecten in de samenleving. Meer (camera)toezicht moet uitkomst bieden. Niet alleen via beveiligingscamera’s, maar ook via de mobieltjes van burgers. De democratisering van het kijken maakt het toezicht echter niet vanzelfsprekend transparanter
Cameratoezicht en veiligheid gaan voor velen hand in hand, zo ook in de stedelijke nacht. Maar wie bepaalt wat er met camerabeelden gebeurt? En wat is veilig en wat verdacht? We volgen cameraoperators en hun begeleiders in Rotterdam.
Nieuwe serie over de stedelijke nacht. Als het donker wordt, verandert de stad: een nachtelijke economie ontwaakt en uitgaanders en portiers kleuren het straatbeeld.
