In een mooie, rustige herfstweek lopen we een stuk van het Marskramerpad. Van Oldenzaal naar Holten. Het is het pad waarlangs vroeger de marskramers, de tödden, de kiepenkerls en ook de hannekemaaiers vanuit Duitsland liepen om hier te komen handelen en werken. We hebben er die gekke woorden aan overgehouden en ook een paar grote warenhuizen als C&A, Peek & Kloppenburg en de eerdere V&D. En dus het Marskramerpad.
Geef je het landschap het woord, dan kom je tot andere inzichten. We doen als mens een stapje terug. Onze bemoeienis en omgang met de aarde zijn immers niet in alle opzichten gelukkig. Dat is de essentie van het initiatief ‘de IJssel anders’. In dat kader was er een vijfdaagse wandeling langs de IJzer – verwant én met een eigen verhaal.
Op ‘de Dag des Doods’, zoals de voorman van Farmers Defence Force de dag noemt waarop de Kamer over de stikstofplannen stemt – ik dacht eerst ‘wat een grootspraak’, maar in de maanden erna blijkt hij er niet zover naast te zitten – hebben we een kleine familiereünie op onze geboortegrond in Maasbree.
