De Hollandsche Schouwburg in Amsterdam fungeerde in de Tweede Wereldoorlog als macaber tussenstation in de reis naar de dood voor verreweg de meeste Joodse vervolgden. Een bijzonder boek schetst de historie van het gebouw en de ontwikkeling tot de plek van herinnering die het nu is.

Een Duitse kunstenaar metselt steentjes met opschrift in het plaveisel voor de huizen van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Er ontstaan kringen van geïnteresseerden en het initiatief trekt bredere aandacht in heel Europa. Passanten worden ter plekke geattendeerd op een persoonlijke tragedie.

 

Oorlogsmonumenten zijn in het hele land te vinden, maar op sommige plekken in het bijzonder. Ze verwijzen naar verschillende aspecten van de Tweede Wereldoorlog en zijn in twee golven tot stand gekomen. Het herdenken veranderde daarbij duidelijk van accent.