Brooklyn Bridge (NY)

Tijdens een woelige periode met allerlei opstanden tegen de Britse Kroon groeide onder de bewoners van de dertien koloniën aan de Amerikaanse oostkust de roep om onafhankelijkheid. Begin juni 1776 zetten ze in Philadelphia, destijds verreweg de grootste stad in Amerika, hun handtekening onder de Declaration of Independence. Daarmee was de losmaking van Groot-Brittannië op papier een feit. In werkelijkheid was de afscheiding van de dertien Amerikaanse gewesten nog in volle gang. De American Revolutionary War zou nog ruim zeven jaar duren.

Tot ver in de 19e eeuw was het Amerikaanse platteland zeer gebrekkig ontsloten. Wegen waren er schaars en van slechte kwaliteit. Reizigers en goederenvervoer moesten vaak enorme omwegen maken voor de weinige bruggen over de vele wateren. Gaandeweg kreeg men het bouwen van permanente bruggen onder de knie en tegen het midden van de 19e eeuw telde het oosten van de Verenigde Staten zo’n 10 duizend bruggen, tot stand gekomen op lokaal initiatief en met lokale financiering. Daarvan zijn er nu nog zo’n duizend over, waarvan sommige nog steeds in gebruik. 

In de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring (1776) bleven twee zaken onbesproken: de rol van de federale overheid in de deelstaten, en de positie van de slavenhouders en de (ex-)slaven. Beide kwesties leidden in de nieuwe natie tot grote spanningen tussen Noord en Zuid.