In de vormgeving wordt teruggegrepen op een traditie van beeldstatistiek die in de jaren 1930 in ons land terecht kwam en tot grote bloei werd gebracht. Doel was de resultaten van sociaal beschrijvende statistiek algemeen toegankelijk te presenteren. Dit als onderdeel van een breder initiatief van Otto Neurath, wetenschapsfilosoof, politiek econoom en socioloog, lid van de Wiener Kreis, de Oostenrijkse sociaaldemocratie en later ook van een befaamd genootschap van stedenbouwkundigen (CIAM). Neurath ontwikkelde een algemeen programma van beeldvormen voor taal en statistiek dat hij ISOTYPE noemde. Dit stond voor International System Of Typographic Picture Education. De pictogrammen werden vanaf 1929 ontworpen door de politiek geëngageerde Duitse kunstenaar Gerd Arntz, die hout- en linoleumsnedes maakte.
Neurath probeerde zijn ideeën over ISOTYPE ook internationaal ingang te doen vinden. Hij was daarvoor vaak in Duitsland en ook in de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Hij verliet Wenen na de machtswisseling van 1934 en vestigde zich samen met Arntz in Den Haag. Bij de Duitse inval in 1940 vluchtte de Joodse Neurath opnieuw, nu naar Londen, waar hij in 1945 overleed. Arntz werd in 1943 opgeroepen voor krijgsdienst in het Duitse leger, keerde na de oorlog terug in Den Haag en werkte daar verder aan zijn pictogrammen voor de Nederlandse Stichting voor Statistiek, een commerciële tak van het Centraal Bureau voor de Statistiek, en later ook voor het CBS zelf. Arntz knoopte ook een hechte vriendschap aan met graficus Maurits Escher, bekend van de trappen zonder duidelijk begin of einde.
