Stedelijke ongelijkheid door corona vergroot

De corona-epidemie lijkt op z’n retour, maar houdt ons al meer dan twee jaar in de ban. Een internationale boekenserie rapporteert over de vele ongelijkheden die het virus niet per se heeft veroorzaakt, maar wel (uit)vergroot.

In het begin van de pandemie werd het coronavirus wel eens gepresenteerd als great equaliser, aangezien het iedereen – arm en rijk, jong en oud – kon treffen. Maar al snel werd duidelijk dat corona selectief is en sommigen meer raakt dan anderen. Dit geldt niet alleen voor besmettingen, die meer plaatsvonden en -vinden binnen bepaalde groeperingen. Het gaat ook op voor de gevolgen van het coronabeleid en de sociale en economische impact van de lockdowns. Corona leidt tot toenemende contrasten binnen steden en samenlevingen.

Op uitnodiging van Bristol University Press hebben we wetenschappelijke bijdragen verzameld over groeiende ongelijkheid in steden wereldwijd als gevolg van corona. We kozen voor korte essays van maximaal 2500 woorden, toegankelijk voor een groot publiek. Een oproep via diverse wetenschappelijke en social mediakanalen resulteerde in een rijkdom aan beschouwingen. Daarom werd het niet één boek, maar een reeks van vier: de Global Reflections on COVID-19 and Urban Inequalities-serie. Ze zijn thematisch onderverdeeld, hoewel er veel dwarsverbanden te leggen zijn: 1) Community and Society, 2) Housing and Home, 3) Public Space and Mobility en 4) Policy and Planning.