Oakwood Beach: weerstanden overwonnen
De lobbyende bewoners in Oakwood Beach bleken niet de archetypische New Yorkers uit burgemeester Bloombergs speech die het waterfront niet konden of wilden verlaten. Zij wisten economische, sociale en politieke weerstanden te overwinnen.
Na superstorm Sandy belegden de bewoners bijeenkomsten om te kijken hoe ze de schade konden herstellen en hun huizen herbouwen. Een lokale makelaar kwam op zijn zoektocht naar geld voor de herbouw van zijn eigen huis op een heel ander idee. De inwoners van Oakwood Beach konden mogelijk in aanmerking komen voor overheidsfondsen uit het Hazard Mitigation Grant Program. Ten minste, als iedereen meedeed. De huizen werden dan helemaal afgebroken. De percelen zouden worden teruggegeven aan de natuur en ingericht als bufferzone. De huiseigenaren zouden hun verwoeste of zwaar beschadigde huizen kunnen verkopen tegen prijzen van vóór de storm.
Twijfels
Niemand wilde eigenlijk weg uit Oakwood Beach. De inwoners – veelal vrijgevochten types die het liefst hun eigen gang wilden gaan – hadden hier ooit hun droom van een eigen huis aan zee gerealiseerd en dat wilden ze niet zomaar opgeven. Hoge herbouw- en verzekeringskosten maakten vertrekken voor steeds meer mensen toch aantrekkelijk. Het vooruitzicht dat verzekeringspremies van 400 tot wel 5000 dollar per jaar zouden stijgen, woog zwaar voor de lage- en middeninkomensgroepen die Oakwood Beach bevolkten. Veel mensen hadden ook twijfels en reserves, bang als ze waren voor projectontwikkelaars die wellicht dure appartementen konden bouwen doordat de oude bewoners goedkoop waren uitgekocht. Staten Island kent een lange geschiedenis als the Wild West of City Development. Er werd daardoor te veel gebouwd op plekken die daarvoor eigenlijk niet geschikt waren zoals de wetlands. Natuurlijke buffers tegen overstromingen verloren daardoor hun functie. Vertrekken of blijven: voor veel mensen was het een enorm dilemma.
Op Staten Island zijn uiteindelijk 654 huizen verkocht voor in totaal 255 miljoen dollar
Buyoutprogramma
Uiteindelijk wilden toch tweehonderd huiseigenaren uitgekocht worden. Ze richtten het Oakwood Beach Buyout Committee op. De groep vond een gewillig oor bij Andrew Cuomo, de Democratische gouverneur van de staat New York. Die had naar aanleiding van Sandy gezegd: ‘Climate change is real’. Vanuit de staat New York had hij een buyoutprogramma opgezet voor getroffenen die hun huis niet wilden herbouwen maar naar hoger gelegen gebieden wilden verhuizen. Dat programma was van belang om de barrières te overwinnen. De vrijgekomen grond zou niet opnieuw bebouwd mogen worden maar veranderen in natuurgebied en een buffer vormen tegen nieuwe overstromingen en stormen. Oakwood Beach werd een pilot en uitgekozen omdat (bijna) iedereen meedeed met de buyout, met opkoopprijzen van vóór Sandy.
De stad New York, waartoe Staten Island behoort, kwam met een eigen buyoutplan, maar met een andere inhoud en bedoeling. De Republikeinse burgemeester Bloomberg en andere politici waren tegen terugtrekken en vóór herbouw en herontwikkeling. Bloomberg wilde niet dat klimaatverandering de ontwikkeling van zijn stad een halt zou toeroepen of zou afremmen. Hij wilde zijn stad zelfs uitbouwen in het water. Hij kwam met een Build it back-programma. Eigenaren konden hulp krijgen bij herbouw of zich laten uitkopen, maar dan wel tegen post-stormprijzen, aangevuld met financiële steun voor de bouw of koop van een huis elders. De vrijgekomen gronden werden niet teruggegeven aan de natuur, maar mochten opnieuw bebouwd worden op voorwaarde dat de nieuwe panden bestand waren tegen overstromingen. Bijvoorbeeld door ze op 4,5 meter hoge palen te bouwen. Stad en staat kwamen in 2014 tot een memorandum of understanding. Iedereen die uitgekocht zou worden, zou de waarde van zijn huis van vóór de storm vergoed krijgen, maar sommige plaatsen zouden herontwikkeld mogen worden, terwijl andere leeggemaakt worden en ingericht als bufferzone.
Op Staten Island zijn behalve de bewoners in Oakwood Beach ook die van Graham Beach en Ocean Breeze uitgekocht. In totaal ging het om een buyout van 654 huizen voor 255 miljoen dollar. De uitgekochte bewoners zochten hun heil elders; van collectieve herhuisvesting zoals in andere voorbeelden van managed retreat was geen sprake. De huizen zijn afgebroken en het gebied is heringericht als bufferzone om hoger gelegen huizen landinwaarts te beschermen tegen toekomstige stormen en zeespiegelstijging.
