Egbert van der Zee was in Zuid-Afrika en schrok van de gevolgen van klimaatverandering daar. Vooral droogte is een groot probleem. Zoals het nu lijkt, is het water begin 2018 op, en niemand weet wat er dan gaat gebeuren. De zeer kwetsbare economie, en het kwetsbaardere ecosysteem lijden zwaar onder de recente droogte. Dit gebied is een van de vele frontlinies in de wereldwijde ‘war on climate change’.

Ik ‘verzamel’ bergmeertjes in diverse landen, je moet er iets voor doen, maar dan heb je ook wat. Fantastische omgeving, mooie vergezichten. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Steyn Hoogakker is een van de Duurzame Jonge Honderd van 2017: jongeren die zich inzetten voor een duurzame wereld. Met Impact Journey wil Hoogakker mensen aan het denken zetten over het effect van reizen. In Togo onderzocht hij wat fotograferen onderweg doet met mensen daar én hier. 

In de tv-serie Nederland van Boven was een paar jaar geleden ‘De dag van de meeuw’ te zien, over een meeuwenmoeder op Texel die ’s ochtends naar Amsterdam vliegt om daar uit vuilnisbakken in het centrum te snacken en ’s middags via de Noordzee weer terugkeert naar haar jongen. Wie het filmpje eenmaal heeft gezien, kijkt nooit meer hetzelfde naar een meeuw. Dieren leveren bijzondere kaarten op.

Kerktorens en kantoorkolossen zijn net als in andere steden bepalend voor de skyline van Brussel, maar er zijn nog twee andere gebouwen die in Brussel domineren: het Justitiepaleis en de Nationale Basiliek van het Heilig Hart, beter bekend als de Basiliek van Koekelberg.

Wie ooit over de Passo dello Stelvio is gereden, weet dat het daar druk is. Op de iconische, haarspeldrijke beklimming wordt de fietser geconfronteerd met horden motorrijders en eindeloze aantallen auto’s. Een gekkenhuis. Daarom kiezen we vandaag het dal ernaast: Val Martello. 

Afgelopen zomer reisde het Bernardinuscollege uit Heerlen voor de negende keer af naar een ontwikkelend land voor een interculturele stage. Na ‘wereldervaringen’ in India, Peru, China, Indonesië, Tanzania, Zuid-Afrika en Peru trokken leerlingen deze keer naar Mongolië.  

In oktober boden gemeenteraadsleden van D66, GroenLinks en NIDA het stadbestuur van Rotterdam de initiatiefnota ‘Ruimte voor street art’ aan. De gedachte achter deze nota lijkt op het eerste gezicht sympathiek: de gemeente zou niet uit alle macht moeten proberen de openbare ruimte schoon te houden, maar ruimte en gelegenheid moeten bieden aan stadsbewoners (en dan vooral jongeren en kunstenaars) om de stad mooier te maken. Maar er zitten vreemde tegenstrijdigheden in de nota en de argumenten waarmee deze verdedigd wordt.

In de woorden van een scholier: een atlas op mijn iPad, dan 'leeft' die zeker. Maar met ‘leven’ wordt meer bedoeld dan dat je op digitale kaarten kan ‘pennen en zoomen’. Maar wat is die atlas dan precies? En wanneer leeft die?

Eind jaren ‘90 van de vorige eeuw hebben veel Utrechtse fysisch geografen in opleiding veldwerk in het 2e studiejaar gedaan, in het gebied van de Buëch. Dit is een deel van de Franse Vooralpen (Pré-Alpes du Sud) ten zuiden van Gap. Anke van der Geest kan het zich nog goed herinneren.