Elk voorjaar begeven de studenten van de universitaire lerarenopleidingen zich naar het Drentse brinkdorp Orvelte voor drie dagen ‘veldwerk over veldwerk’. In mei 2017 kwamen 44 studenten samen. Sparren met de wethouder, grondboren, zelf veldopdrachten ontwerpen, en: de teachmeet voor en door studenten.
Marco Bontje discussieert mee over de verengelsing van het onderwijs: Als het over Nederlands of Engels op universiteiten gaat, lijk je tegenwoordig alleen maar voor of tegen te kunnen zijn. De ‘pro-Nederlands’ en ‘pro-Engels’ kampen graven zich steeds dieper in hun schuttersputjes in, een goede discussie hierover wordt zo steeds moeilijker.
'Van de kaart' is een vrije vertaling van de titel van Alastair Bonnet’s boek Off the map. Alastair neemt je mee op een ontdekkingsreis naar bijzondere plaatsen, die na ontdekking toch weer heel normaal blijken te zijn. Hij is niet de enige die uitnodigt om even van de kaart te zijn. Er is een ruim aanbod van boeken die geografische verbeelding oproepen. Ze zijn van harte aanbevolen, voor tijdens en na een zomervakantie.
Een geograaf op veldwerk in IJsland bekijkt en ervaart het landschap net wat anders dan de drommen toeristen die dit indrukwekkende land deze dagen trekt. Anke van der Geest blogt voor geografie.nl over haar werk als fysisch geograaf.
In zijn onlangs verschenen bundel Van toen en nu vindt emeritus hoogleraar algemene geschiedenis Henk Wesseling dat de Nederlandse universiteiten vooral uitblinken in opschepperij. Eén van de elementen die voortvloeit uit die zelfoverschatting is dat alles tegenwoordig in het Engels moet. Ton van Rietbergen vindt dit ook onzin, om diverse redenen.
Naar aanleiding van onder andere het onderzoek van Jaap Nieuwehuis naar probleemgedrag in betere wijken verschenen al verschillende opiniestukken over dit onderwerp op geografie.nl. Op twitter vroeg geografie.nl geografen in Nederland: hoe moet het verder met de wijkaanpak? Reinout Kleinhans liet in onderstaand artikel dat verscheen op Sociale Vraagstukken zijn mening blijken.
Voor het behoud van historische gebouwen, dorps- en stadsgezichten en natuurgebieden wordt vaak hard geknokt door burgers, verenigingen en betrokken ambtenaren. Bij aardkundig erfgoed ligt dat anders. Het is deels onzichtbaar en minder mensen hebben er verstand van, dus er is minder draagvlak. Scholen en universiteiten kunnen hierin een grote rol spelen, aldus Pim Jungerius en Hanneke van den Ancker van Geoheritage NL.
Ik ga een geheim verklappen. Dat doe ik met enige tegenzin, maar ach, geografen gun ik het mooiste. Komt ’ie: weet je waar je schitterend kunt fietsen (en mountainbiken)? In de Ribagorza. Huh? In de wat? In de Ribagorza.
