Steden zijn kwetsbaar voor klimaatverandering. Overstromingen, stormen, hitte en droogte laten hun sporen na. Veel steden willen daarom ‘klimaatbestendiger’ worden. Een rondgang langs zeven Europese koplopers laat zien hoe klimaatbestendigheid vraagt om een nieuwe geografie van de stad.
Tribale of stammensamenlevingen komen meestal pas in het nieuws als er na het wegvallen van de centrale macht een burgeroorlog uitbreekt. Denk aan Irak, Afghanistan en Syrië. Het proces van natie- en staatsvorming in Oman is een delicaat spel dat overeind blijft in sterk veranderende economische omstandigheden.
Als hij een beetje neerslachtig is en behoefte heeft aan een goed humeur, fietst Frank van Dam even naar Vroondaal.
In twee villa’s aan het strand van Udheiba startte in 2007 GUtech, de German University of Technology. Hiermee kreeg Oman, net als andere landen in de Arabische wereld eerder al, een private Duitse universiteit. Inmiddels telt GUtech duizend studenten, en werken er honderdveertig stafleden afkomstig uit 22 landen. Uiteindelijk moeten dat allemaal Omani worden.
Met de aanstaande Europese verkiezingen in mei – de achtste sinds 1979 – zal de samenstelling van het Europees Parlement flink veranderen. Politieke loopbanen in het EP en elders lijken steeds verder te ontvlechten. Dit kan verdere integratie bemoeilijken omdat nationale en Europese politici zo steeds meer van elkaar vervreemden.
In tien jaar tijd is de soek van Mutrah uitgegroeid tot een van Omans bekendste toeristische attracties. Van oktober tot april, de relatief koelere maanden, overspoelen iedere ochtend grote massa’s internationale cruisetoeristen de soek, die nog steeds fungeert als lokale markt. Niet iedereen is daar blij mee.
Hoe gedijen mensen in steeds meer en grotere steden? In The Human Scale laat regisseur Andreas Dalsgaard de Deense stedenbouwkundige Jan Gehl en zijn medewerkers wereldwijd voorbeelden in megasteden zien.
Staatsburgers in Oman hebben een bruin leven. Gratis onderwijs en zorg, land en huisvesting, geen belastingen en als het even kan een inkomen voor het leven. Die luxe wordt mogelijk gemaakt door olie- inkomsten en expatriates die de economie draaiend houden. De overheid probeert ook de Omani aan het werk te krijgen, maar dat valt tegen.
Binnen vier decennia zijn de Golfstaten veranderd in uitgesproken immigratielanden. De behoefte aan arbeidskrachten was aanzienlijk groter dan het eigen arbeidspotentieel. De Omaanse overheid zit echter in haar maag met de huidige oververtegenwoordiging van expatriates en vervangt hen schaamteloos door Omani – als die tenminste willen werken.
Sinds 1967 exporteert Oman olie en in 2000 is daar vloeibaar aardgas bijgekomen. Omdat de reserves relatief bescheiden zijn en al langere tijd niet meer groeien, wil het land zich steeds meer toeleggen op de winning van zware olie en schaliegas.