In het januarinummer van Geografie 2012 schreven Irina van Aalst en Rianne van Melik over de transformatie van een voormalig industrieterrein, Williamsburg in Brooklyn, NYC, als epicenter of the cool voor hipsters en creatieven. Zij signaleerden ook de opkomst van een gentrifying business, ingezet door overheid en projectontwikkelaars, met luxe woontorens en dito voorzieningen. De frictie tussen bevolkingsgroepen in oude wijken van NYC neemt toe, zoals te zien is in Fort Greene.

 

Ooit waren geografen ontdekkerreizigers die ‘onbewoonde’ gebieden in kaart brachten en claimden voor de machthebbers. Nu zetten ze kaarten in om het cultureel erfgoed van inheemse groepen te redden van de modernisering en de vergetelheid.

 

Dat lijkt wel een Vinex-wijk, dacht Martin de Jong vorig jaar tijdens een treinvakantie in Polen. Terwijl hij Warschau uitreed, zag hij in het akkerland een suburb in aanbouw. Strak van opzet, met veel dezelfde woningen en een mix van laagbouw en appartementen. Het had zo Almere kunnen zijn.

Martin de Jong  keek eens goed naar logo's die sommige Nederlandse bedrijven gebruiken en ontdekte dat Nederlands soms ineens een eiland, of zelfs een hele provincie mist.

In 2014 werd Rotterdam zowel door de New York Times als de Rough Guide uitgeroepen tot een van de ‘must-see’ bestemmingen van het jaar, en trokken de opening van de Markthal en die van het vernieuwde Centraal Station een ongekende mediabelangstelling. Er is nóg een Rotterdamse parel: de multiculturele West-Kruiskade.

 

In 2011 is er 21,5 miljoen kubieke meter zand voor de Delflandse kust gelegd. Wind, golven en stroming moeten dit op natuurlijke wijze langs de kust verspreiden. Deze ‘Zandmotor’ maakt het kustonderhoud goedkoper en kan ook gunstiger zijn voor het milieu.