Behalve tijdschriften bracht het KNAG tussen 1985 en 2010 ook een reeks wetenschappelijke publicaties uit: de Nederlandse Geografische Studies. Daarvan verschenen er welgeteld 396.

Paul van den Brink is archivaris van het KNAG en schreef in 2011 de omvangrijke studie Dienstbare Kaarten, een cartografische geschiedenis van het KNAG en het Tijdschrift (1873-1966), waarvan hij enkele kaarten in deze Geografie toelicht: (1) Een spoor voor steenkool; (2) De Corantijn-expeditie; (3) ‘Onvruchtbare’ klei in Noord-Brabant; (4) Neerlands naam in de cartografie.

Tot 1967 had het genootschap één tijdschrift. Daarna werd het beeld minder overzichtelijk. Het KNAG ging meerdere bladen uitgeven, die hun bestaan opmerkelijk genoeg elders begonnen.

Het ledenbestand van het KNAG (ongeveer drieduizend) telt een paar honderd ‘in de praktijk’ werkzame geografen. Ongeveer evenveel als er academisch geografen lid zijn, maar veel en veel minder dan het aantal docenten aardrijkskunde. Wie zijn en wat doen die praktijkgeografen? Bestaat er zoiets als praktijkgeografie? En wat doet het KNAG met en voor praktijkgeografen?

Schoolaardrijkskunde daalt – ook internationaal – in de pikorde, maar niet op al onze scholen. Aan de inhoud en didactiek wordt voortdurend gewerkt, tot grote tevredenheid van de docenten. Nu nog zorgen dat het kwartje ook valt in Den Haag.

De hedendaagse kartografie is veelal toepassingsgericht. Een goede kaart is een samenspel tussen inhoud en vorm. Studenten moeten daarom niet alleen worden getraind in het vervaardigen van kaarten, maar ook in het lezen ervan.

Binnen het KNAG leidt de studentenafdeling een kwijnend bestaan. Maar daarbuiten floreren organisaties van geografiestudenten wel. Bijvoorbeeld EGEA, dat ook een lustrum te vieren heeft: deze werd in april 1988 officieel opgericht.

Over de inhoud en grenzen van de fysische geografie is altijd veel gedoe geweest. Maar heeft het vakgebied wel een eigen exclusief domein? Welbeschouwd kunnen we heel goed zonder het begrip fysische geografie. Een pleidooi om de oogkleppen af te doen en het schoolvak aardrijkskunde te splitsen.

De cultural turn in de academische geografie van de afgelopen tien jaar heeft de ogen geopend voor problemen in de alledaagse werkelijkheid. De nieuwe generatie onderzoekers, opgegroeid met mobiele telefoon, gps en social media, experimenteert probleemgericht en vakoverstijgend met bijvoorbeeld crowd research en analyse van data op internet.