Tot 1967 had het genootschap één tijdschrift. Daarna werd het beeld minder overzichtelijk. Het KNAG ging meerdere bladen uitgeven, die hun bestaan opmerkelijk genoeg elders begonnen.

Van vraagbaak en ledenadministratie tot vertegenwoordiging en lobbywerk, van GeoWeek en Onderwijsdagen tot website, TESG en Geografie. Binnen het KNAG-bureau heeft ieder zo zijn werkveld, maar van hokjesgeest is geen sprake.

In de jaren 90 was de Nederlands-Amerikaanse geograaf Harm de Blij Geography Editor bij twee nationale televisiezenders in de Verenigde Staten. Hoe hield hij het vol in shows waarin (bijna) alles draait om entertainment?

Het ledenbestand van het KNAG (ongeveer drieduizend) telt een paar honderd ‘in de praktijk’ werkzame geografen. Ongeveer evenveel als er academisch geografen lid zijn, maar veel en veel minder dan het aantal docenten aardrijkskunde. Wie zijn en wat doen die praktijkgeografen? Bestaat er zoiets als praktijkgeografie? En wat doet het KNAG met en voor praktijkgeografen?

Aardwetenschappers willen meer aandacht voor aardkunde in het voortgezet onderwijs, want dat bevordert het geo-ecologisch bewustzijn van onze toekomstige bestuurders. Er is geen schoolvak aardkunde, wel aardrijkskunde met ruimte voor fysische geografie. Fysisch geografen kunnen aardrijkskundeleraar worden, maar weinigen doen dat vanwege de sociaal-geografische inslag van het schoolvak. Mogelijk biedt het nieuwe bètavak NLT soelaas.

Hoe meer geografische volgsystemen we in het wereldwijde web laden om geografisch houvast te krijgen, des te minder controle we hebben over de eigen identiteit en koersbepaling. De cartografie, lange tijd vooral een geopolitiek instrument, dreigt nu in dienst te treden van een commercieel zoek- en beheersingssysteem, aldus Henk van Houtum. Hij pleit voor een creatieve, bewust subjectieve cartografie, die in plaats van een plattegrond zonder mensen juist de dynamiek van menselijke relaties en beleving verbeeldt.