Op 22 en 25 mei zijn er weer verkiezingen voor het Europees Parlement. Voor wie zich afvraagt wat het EP eigenlijk doet, belichten we één van de bijdragen van het Parlement in de voornaamste kwestie van de afgelopen vijf jaar: de aanpak van de eurocrisis.
Oostenrijk heeft een lange wijnbouwtraditie, maar is als wijnland nog relatief onbekend. Daar komt verandering in. Vooral in het Weinviertel timmeren jonge wijnmakers aan de weg. Ze zijn internationaal gericht, ondernemend en opvallend vaak vrouw.
Wandelen en fietsen op de heide bezorgt veel Nederlanders een fantastische natuurbeleving, en heideherstel staat hoog in het vaandel van natuur- en landschapsbeheer. Pollenonderzoek wijst uit dat heide in de prehistorie al zorgvuldig onderhouden werd.
‘Spijkers met koppen slaan’, zegt Liesbeth Spies. ‘En niet door gemeenten te herindelen. Daar is geen tijd voor.’ De in september aangestelde voorzitter van de stuurgroep Achterhoek Agenda 2020 raakt direct aan een thema dat urgent is in krimpgebieden: gemeentelijke samenwerking. Het concept van de netwerkstad kan de leefbaarheid in toekomstig krimpgebied de Achterhoek helpen behouden.
De Arabische Golfregio profileert zich steeds duidelijker op het wereldtoneel. Deze special van Geografie gaat over Oman.
Tribale of stammensamenlevingen komen meestal pas in het nieuws als er na het wegvallen van de centrale macht een burgeroorlog uitbreekt. Denk aan Irak, Afghanistan en Syrië. Het proces van natie- en staatsvorming in Oman is een delicaat spel dat overeind blijft in sterk veranderende economische omstandigheden.
In twee villa’s aan het strand van Udheiba startte in 2007 GUtech, de German University of Technology. Hiermee kreeg Oman, net als andere landen in de Arabische wereld eerder al, een private Duitse universiteit. Inmiddels telt GUtech duizend studenten, en werken er honderdveertig stafleden afkomstig uit 22 landen. Uiteindelijk moeten dat allemaal Omani worden.
In tien jaar tijd is de soek van Mutrah uitgegroeid tot een van Omans bekendste toeristische attracties. Van oktober tot april, de relatief koelere maanden, overspoelen iedere ochtend grote massa’s internationale cruisetoeristen de soek, die nog steeds fungeert als lokale markt. Niet iedereen is daar blij mee.
Staatsburgers in Oman hebben een bruin leven. Gratis onderwijs en zorg, land en huisvesting, geen belastingen en als het even kan een inkomen voor het leven. Die luxe wordt mogelijk gemaakt door olie- inkomsten en expatriates die de economie draaiend houden. De overheid probeert ook de Omani aan het werk te krijgen, maar dat valt tegen.
Binnen vier decennia zijn de Golfstaten veranderd in uitgesproken immigratielanden. De behoefte aan arbeidskrachten was aanzienlijk groter dan het eigen arbeidspotentieel. De Omaanse overheid zit echter in haar maag met de huidige oververtegenwoordiging van expatriates en vervangt hen schaamteloos door Omani – als die tenminste willen werken.
