Bij ons thuis zijn we dol op Toscane. Het eten, de mensen, de taal, het klimaat, de steden, het landschap. Ach, wie houdt er niet van Toscane? Een wat vergeten stukje is de Maremma, de kuststreek in het zuidwesten van Toscane. Oorspronkelijk was het een wat treurige streek. In de moerassen en lagunes langs de kust kwam veelvuldig malaria voor. Het was een dunbevolkte streek van veeboeren en er waren nauwelijks steden van enige betekenis. Heel on-Toscaans eigenlijk.
In Brussels lof 14 besprak ik een van de twee bepalende gebouwen van de Brusselse skyline, de Nationale Basiliek van het Heilig Hart, beter bekend als de Basiliek van Koekelberg. Wat ik u niet vertelde – en zelf niet wist – is dat de basiliek nog meer geheimen herbergt.
Vorig jaar april organiseerde de Hogeschool Rotterdam een studiereis naar Japan. Deze kreeg vorm in co-creatie tussen docenten en studenten, waarbij iedereen actief bijdroeg. En dan blijkt hoe uiteenlopend de indrukken kunnen zijn. Alle clichés over Japan kun je er ook werkelijk tegenkomen – soms pal naast elkaar.
‘Toen ik op de basisschool zat, werd op televisie een spotje uitgezonden van de campagne “Wees wijs met water”. Ik herinner me dat nog steeds! Mijn school besteedde er toen ook aandacht aan. Als je dingen meemaakt blijft het beter hangen,’ vertelt Franc van der Steen over het belang van de GeoWeek.
Na aanleiding van de eerste ontwikkelsessies van curriculum.nu geven verschillende aardrijkskundedocenten die ons vak vertegenwoordigen een korte indruk van de ontwikkelingen tot nu toe.
Het Expertisenetwerk Bodem en Ondergrond (ENBO) is hoofdpartner van de GeoWeek, een week waarbij in het basisonderwijs volop aandacht is voor geo in de praktijk. Leerlingen kunnen op excursie bij allerlei geo-organisaties die hun deuren speciaal daarvoor openen, om te zien wat je allemaal kunt met aardrijkskunde. Gilbert Boerekamp legt uit waarom vanuit Rijkswaterstaat en ENBO interesse is in de GeoWeek en waarom het zo belangrijk is dat onderwijs en de praktijk beter op elkaar aansluiten.
De kloof is opeens niet meer weg te denken uit het debat. We raken niet uitgepraat over de verschillen tussen stad en land, arm en rijk, volk en elite. Ook op kaarten is er een groeiende belangstelling voor kloven te zien. Op internet is een trend aan de gang waarbij mensen zelfgemaakte kaarten plaatsen op populaire sites als Reddit. Het zijn steeds meerdere kaartjes bij elkaar waarop een land of regio is verdeeld langs simpele scheidslijnen: hier wonen rustige types en hier druktemakers; hier eten ze graan en hier rijst; hier komen toeristen, hier niet.
Toen ik onlangs voor het eerst van mijn leven in Beiroet was, vroeg iemand me of ik niet was geschrokken van de militairen in het straatbeeld. Nee, dat was ik eigenlijk niet. Waarom niet? Een paar jaar geleden leek me dat nog een schrikbeeld, misschien zelfs het schrikbeeld. Na ruim twee jaar realiteit ben ik eraan gewend geraakt.
Six schonk het KNAG een bijzondere atlas. Het betreft een exemplaar van de Nieuwe en beknopte hand-atlas van Isaak Tirion uit de tweede helft van de 18e eeuw. Tirion is zo’n uitgever wiens reputatie hoofdzakelijk bij specialisten bekend is. Er staan honderden publicaties op zijn naam en met sommige verdiende hij veel geld.
Jaarlijks overlijden in Nederland meer mensen aan bijensteken dan aan overstromingen, en keukentrapjes zijn hier gevaarlijker dan terroristen. Veiligheid is meer dan ooit een hot item. De nieuwe Bosatlas van de veiligheid komt met harde cijfers.
