De historische zijderoute was – net als de hedendaagse – in feite een wirwar van routes tussen Oost en West. Sommige liepen dwars door Centraal Azië (een noordelijke en een zuidelijke route). Meestal werden Chang'an (nu Xi’an in de Chinese provincie Shaanxi) en Antiochië (nu Antakya in Turkije) als vertrek- en eindpunt van de continentale routes gezien. Andere routes waren over zee (via Zuidoost-Azië, Zuid-Azië, Perzië en het Arabisch schiereiland en de Somalische havens aan de Oost-Afrikaanse kust naar Egypte). De handelsroutes zijn genoemd naar de meest waardevolle handelswaar: zijde.

Een masterscriptie schrijven is altijd een grote uitdaging. Die wordt nog groter als je veldwerk in een Chinese megastad moet doen en je daarvoor maar zes weken de tijd hebt. Hoe pak je dat aan en welke obstakels moet je overwinnen? Ervaringen van masterstudenten sociale geografie en planologie en hun begeleiders in Shenzhen.

Het South-North Water Transfer Project

De zoetwatervoorziening wordt wel de achilleshiel van China genoemd. In het zuiden is er een wateroverschot, in het noorden een groot tekort. Daarom wordt zwaar geïnvesteerd in de hydrologische infrastructuur. Dit project is van ongekende dimensies. Onlangs is een deel in gebruik genomen.

China gaat zakelijke relaties met Afrika aan zonder de ideologische agenda die westerse landen aan leningen en hulp verbinden. Via joint ventures stelt China de toe- voer van grondstoffen naar het thuisland veilig en cre- eert het afzetmarkten voor de eigen goederen. Dit dwingt Europa de relatie met het Zwarte Continent te herzien.

Joost Terwindt belicht de geologische geschiedenis van het Tarim Bekken en laat zien hoe China aan de Taklaman en Gobi-woestijn komt.

Na tien jaar leiderschap hebben president Hu Jintao en premier Wen Jiabao

afgelopen november, tijdens het 18e Congres van de Chinese Communistische

Partij, plaatsgemaakt voor Xi Jinping en Li Keqiang. Zullen de nieuwe leiders

breken met de binnenlandse ontwikkelingskoers en de internationale positionering van China, of kiezen voor consolidatie en continuïteit? Geografie

maakt de balans op van China’s ontwikkeling in de afgelopen decennia.

We kennen China vooral als maakland. Die fase lijkt het nu weer achter zich te laten: de ontwikkeling naar een kennis- en innovatieland staat hoog op de agenda in Beijing. Daarbij leunt het land vooralsnog sterk op buitenlandse ondernemingen.

Sinds 2005 ontstaan in China’s grote steden allerlei creatieve clusters. Ze staan ver af van de creatieve vrijplaatsen die zich vaak spontaan ontwikkelen in westerse steden. In China zijn de clusters aangezwengeld door de overheid en steeds meer ook door particuliere ondernemers, gericht op de ontwikkeling van een nieuwe, niet-industriële economie.

De Nederlandse bioscoopganger heeft vaak een vertekend beeld van wat de Chinese filmindustrie te bieden heeft. De maatschappijkritische films uit China die hier in de bioscoop draaien, zijn in China impopulair. Daar is de industrie vooral op zoek naar formules die het grote publiek kunnen entertainen.

De kloof tussen stad en platteland in China blijft groeien. Uit vrees voor sociale ontwrichting en om de binnenlandse consumptie aan te zwengelen, heeft de centrale overheid beleidsmaatregelen geformuleerd voor een gecoördineerde urbaan-rurale ontwikkeling (CURD). Maar lokale instanties hebben vaak een andere agenda. De problemen spitsen zich toe op het persoonsregistratiesysteem en de eigendomsrechten op grond.