Het simpelweg combineren van droogte- en overstromingsmodellen met bevolkingsdichtheidskaarten is niet genoeg om toekomstige klimaatmigratie te voorspellen. Toch gebeurt dit nog steeds in gezaghebbende rapporten en alarmerende boeken.

Veel gemeentes zijn wel bezig om hun steden klimaatbestendiger te maken, maar het blijft vaak bij hap-snapmaatregelen. Hoe is dat beter van de grond te krijgen? Utrechtse wetenschappers deden onderzoek in Kanaleneiland, Houten en Nieuwegein.

Aan de vooravond van de klimaattop in Glasgow gooide het KNMI met Klimaatsignaal’21 een steen in de vijver. We moeten volgens het KNMI in Nederland rekening houden met een fors hogere zeespiegelstijging, met drogere en hetere zomers en extremere hoosbuien. Ook nu weer zijn de reacties verdeeld. Wordt er niet overdreven? Of: zie je wel, het is veel erger dan we dachten! Een lesje in klimaatonzekerheden.

De lesmodule Water op het schoolplein en bijbehorende webapplicatie hebben al tien jaar veel aftrek en bestrijken steeds meer gebieden in Nederland. Deze herfst is er een flinke update uitgevoerd, om in te spelen op ontwikkelingen in het overstromingsbeleid en in de geo-ICT.

Wereldwijd wijzen geografen op het belang van hun vakgebied bij de bescherming van de natuur en een leefbaar klimaat. Zie de gezamenlijke verklaring, die ook het KNAG heeft ondertekend.

Een grotere zeespiegelstijging dan eerder berekend, meer droge lentes en zomers en meer extreme zomerse buien. Dat zijn de belangrijkste veranderingen in het Nederlandse klimaat die ons te wachten staan, aldus het KNMI Klimaatsignaal’21.

Eind oktober start in Glasgow de internationale klimaattop COP26. Dé gelegenheid voor landen om hun oude klimaatplannen op te schalen en te versnellen. Want er gaapt een enorme kloof tussen de afspraken in het klimaatakkoord van Parijs uit 2015 en de werkelijke uitstoot van broeikasgassen.

Steden en hun achterland zijn vanouds afhankelijk van elkaar. Klimaatverandering verscherpt die afhankelijkheid. Steden proberen (nog) meer grip te krijgen op hun achterland, wat leidt tot een grotere politiek-ecologische voetafdruk. Estuariumsteden zoals Bordeaux laten dat goed zien.

In de media is volop te lezen over het zesde assessmentrapport van het klimaatpanel IPCC, dat op 9 augustus is uitgebracht. De Volkskrant opende met een interview van drie Nederlandse hoofdauteurs, die vertellen over de totstandkoming van de teksten. Ze werken bij Deltares, het KNMI en NIOZ. Op hun websites is meer interessants te lezen.

Deltares, BoschSlabbers en Sweco brachten op 28 juli jl. een essay uit, Op Waterbasis. Het is een pleidooi om het landgebruik meer af te stemmen op de mogelijkheden en beperkingen van water en bodem.