Nog altijd verzorgen postboten een deel van het vervoer van en naar afgelegen plekken. Maar hun aantal slinkt, omdat steeds meer bewoners wegtrekken en de luchtverbindingen beter worden. Dolph Kessler legt de laatste postboten vast op de foto. Zoals de Sarfaq Ittuk, die langs de westkust van Groenland vaart.
Het was zomaar een opmerking die Jan Willem van Eck opving vanuit een groepje studenten: wat een waardeloze kaart! De opdracht: beoordeel deze kaarten, bijvoorbeeld op basis van kleurgebruik en het gebruik van cartografische grammatica. Geen waardeloze opmerking van de studenten, want het is er juist een die je aan het denken kan zetten. Bestaat een kaart zonder waarde?
In de 17e eeuw ontstond aan de oostkust van Amerika, tussen het huidige New Hampshire en South Carolina, een strook van Britse koloniën, opgebouwd uit losse Britse gebiedjes. Deze ontwikkelde zich tot een bloeiende zone, met een snelle bevolkingsgroei en dito verstedelijking. Daarnaast bleef er een grote vraag naar nieuwe landbouwgronden voor de kolonisten, vooral door de toenemende immigratie. Vandaar dat de grens van het ‘Britse gebied’ vanuit de kuststrook opschoof naar de voetheuvels aan de oostkant van de Appalachen. Daar hield het op: de bergen vormden een onoverkomelijke barrière en erachter heersten de Fransen en de Cherokees en Shawnees met wie zij zich hadden geassocieerd. De French and Indian War (1754- 1763) maakte daar een einde aan en verdreef de inheemse volkeren naar verder weggelegen gebieden in het westen, shoving the Indians out of the way, zoals dat heette.
Als fietser rijd je door de mooiste landschappen. Maar je komt ook op heel lelijke plekken. Zelfs in de Savoie, in de majestueuze Franse Alpen. Want wat de Fransen daarboven aan skidorpen hebben gebouwd, daar lusten de honden geen brood van. Een welstandscommissie lijkt er te ontbreken.
Dat de klimaatverandering een serieus probleem is, daarvan zijn veel leerlingen zichtbaar doordrongen. Ook de actiebereidheid is groot, getuige de demonstratie in Den Haag begin februari. Maar hoe staan ze tegenover klimaatmaatregelen en misschien nog wel belangrijker, zijn ze ook van plan zelf iets in te leveren?
Vorst heeft effecten op het landschap en laat soms kunstachtige verschijnselen achter. Fysisch geograaf Anke van der Geest maakte prachtige foto's van deze natuurkunst.
Dat duizenden leerlingen in Nederland en elders de straat op gaan omdat ze zich zorgen maken over klimaatverandering is te prijzen. De 16-jarige Stijn Warmenhoven van de Haagse Daltonschool is een van de organisatoren van de scholierenstaking. ‘Bij aardrijkskunde krijgen we te horen hoe slecht het gaat met het klimaat. En dan moeten we toekijken?’, tekende de Volkskrant begin februari uit zijn mond op. Goed gezien van Stijn en de zijnen. Je kunt niet stil blijven zitten als je meer over klimaatverandering weet. Het belang van geografische kennis is duidelijk. De volgende actiedag van de leerlingen is op donderdag 14 maart. Maar wat doen hun leraren?
Vanaf de negentiende eeuw heeft men zich afgevraagd hoe het Hondsrug-Hunzedal complex, kortweg de Hondsrug, in Drenthe is ontstaan. Sinds kort (eind 2018) is er nieuwe informatie omtrent het ontstaan van het complex door TNO beschikbaar gesteld, waardoor een tektonische oorsprong en een samenhang met de Neogene breuken van de Roerdal Slenk waarschijnlijk wordt.
Te worden verrast door het onbekende, dat is waar ik als fietser steeds naar op zoek ben. Naar verlang zelfs.
Overboord geslagen containers zul je niet vinden in De Bosatlas van de Wadden, maar verder staat er wel zo’n beetje alles in. De atlas heeft een hoog feelgood-gehalte. Want anno 2019 luidt het parool: geniet ervan zolang het nog kan.
