Zoals ik in het vorige nummer van Geografie al meldde, is in de buurt waar ik woon betaald parkeren ingevoerd. De parkeerdruk is hier hoog. Volgens de gemeente zo hoog dat ze het niet alleen nodig vond betaald parkeren in te voeren, maar ook het aantal parkeerplaatsen in de straten uit te breiden.

De beslissingen van het Nobelcomité zijn nogal eens omstreden. Zo ook afgelopen najaar toen het comité de Nobelprijs voor de vrede toekende aan de Europese Unie. De EU kreeg de prijs voor haar rol in de verandering van Europa in zestig jaar van een continent van oorlog in een continent van vrede.

Sinds de meerjarige missie in Uruzgan (Afghanistan) staat de Nederlandse krijgsmacht weer vol in de schijnwerpers. Maar ook de rol van de krijgsmacht in de ruimtelijke ordening van Nederland en in het alledaagse leven is onmiskenbaar. Een interessant studieobject voor de militaire geografie.

De Amsterdamse haven had zich sinds de middeleeuwen van een ‘gemiddelde’ Zuiderzeehaven met het Damrak als havenbassin ontwikkeld tot een grote havenstad. In het begin van de 16e eeuw werd de haven naar het IJ toe uitgebreid. Met de verschillende stadsuitleggen breidde ook dat IJ-havenbekken zich uit met de Oude Waal aan de oostkant en later de Nieuwe Waal in het westen – de voorlopers van respectievelijk het Ooster- en het Westerdok.

Vulkanisme is een van de meest aansprekende thema’s binnen het vak aardrijkskunde. Het is niet alleen spectaculair en gevaarlijk, het toont ook de schoonheid van de aarde in haar meest fatale vorm. De Etna en Eolische Eilanden vormen een ideale showcase voor boeiend aardrijkskundeonderwijs binnen het huidige eindexamenprogramma.

De aanwezigheid van wijstgronden in de omgeving Uden is natuurlijk geen nieuws meer. Sterker nog, het is een van de bekendste aardkundige monumenten van de provincie Noord-Brabant. Zelfs in de winter trekt de breuk een onmiskenbaar spoor in het ijzige landschap.

Veel Chinese steden willen hun Urban Villages – ingesloten dorpen waar arme migranten huisvesting vinden – herontwikkelen tot kantoor-, winkelen woongebieden. Dit komt echter nauwelijks van de grond. Dat heeft sociale, maar ook economische en institutionele redenen. Toch gaan de dorpen hun residentiële en economische functies verliezen en zullen migranten het veld moeten ruimen. Tenzij het beleid verandert.

Vorig jaar treinde Anthon Keuchenius langs de toen nog rustige Turks-Syrische grens. Veel Turken en Syriërs ontmoette hij niet, wel veel prikkeldraad. En veel Koerden. Een jaar later is de situatie compleet veranderd.

De autonome regio Xinjiang Uighur transformeert van een perifeer gebied in een strategisch deel van China. Een geopolitiek krachtenveld met economisch groeipotentieel. Het beleid van de centrale overheid is sinds tien jaar gericht op economische ontwikkeling én op inkapseling van de Oeigoeren en andere minderheden. Die laatste missie is nog geenszins geslaagd.