Marco Bontje discussieert mee over de verengelsing van het onderwijs: Als het over Nederlands of Engels op universiteiten gaat, lijk je tegenwoordig alleen maar voor of tegen te kunnen zijn. De ‘pro-Nederlands’ en ‘pro-Engels’ kampen graven zich steeds dieper in hun schuttersputjes in, een goede discussie hierover wordt zo steeds moeilijker.

'Van de kaart' is een vrije vertaling van de titel van Alastair Bonnet’s boek Off the map. Alastair neemt je mee op een ontdekkingsreis naar bijzondere plaatsen, die na ontdekking toch weer heel normaal blijken te zijn. Hij is niet de enige die uitnodigt om even van de kaart te zijn. Er is een ruim aanbod van boeken die geografische verbeelding oproepen. Ze zijn van harte aanbevolen, voor tijdens en na een zomervakantie.

Een geograaf op veldwerk in IJsland bekijkt en ervaart het landschap net wat anders dan de drommen toeristen die dit indrukwekkende land deze dagen trekt. Anke van der Geest blogt voor geografie.nl over haar werk als fysisch geograaf.

Een geograaf op veldwerk in IJsland bekijkt en ervaart het landschap net wat anders dan de drommen toeristen die dit indrukwekkende land deze dagen trekt. Anke van der Geest blogt voor geografie.nl over haar werk als fysisch geograaf.

Een geograaf op veldwerk in IJsland bekijkt en ervaart het landschap net wat anders dan de drommen toeristen die dit indrukwekkende land deze dagen trekt. Anke van der Geest blogt voor geografie.nl over haar werk als fysisch geograaf.

In zijn onlangs verschenen bundel Van toen en nu vindt emeritus hoogleraar algemene geschiedenis Henk Wesseling dat de Nederlandse universiteiten vooral uitblinken in opschepperij. Eén van de elementen die voortvloeit uit die zelfoverschatting is dat alles tegenwoordig in het Engels moet. Ton van Rietbergen vindt dit ook onzin, om diverse redenen.

Naar aanleiding van onder andere het onderzoek van Jaap Nieuwehuis naar probleemgedrag in betere wijken verschenen al verschillende opiniestukken over dit onderwerp op geografie.nl. Op twitter vroeg geografie.nl geografen in Nederland: hoe moet het verder met de wijkaanpak? Reinout Kleinhans liet in onderstaand artikel dat verscheen op Sociale Vraagstukken zijn mening blijken.

Brussel is de hoofdstad van het surrealisme. Van Paul Nougé, Louis Scutenaire, Irène Hamoir, E. L. T. Mesens, Marcel Mariën, maar vooral René Magritte. Op 15 augustus is het precies 50 jaar geleden dat de surrealistische meester overleed. Daarom hebben het Brussels Stadsgewest en de Brusselse gemeente Jette, waar hij van 1930 tot 1954 woonde, 2017 uitgeroepen tot Magrittejaar. Dat begint op 11 maart en eindigt op 9 september. Nog net geen half jaar dus. Omdat 50 jaar een halve eeuw is? Of om het surrealisme te vieren?

Verhalende kaarten zijn niet nieuw. Oude wereldkaarten werden volgeschreven met teksten en voorzien van illustraties. De verhalende kaart lijkt in onze tijd weer bezig aan een terugkeer. De weg vinden lukt prima met Google Maps op je telefoon, waardoor er meer ruimte is gekomen voor andere functies van een kaart. Voor de ingang van het vernieuwde station in Zaandam hangt een fraaie, meterslange kaart die de bezoeker verwelkomt.

Voor het behoud van historische gebouwen, dorps- en stadsgezichten en natuurgebieden wordt vaak hard geknokt door burgers, verenigingen en betrokken ambtenaren. Bij aardkundig erfgoed ligt dat anders. Het is deels onzichtbaar en minder mensen hebben er verstand van, dus er is minder draagvlak. Scholen en universiteiten kunnen hierin een grote rol spelen, aldus Pim Jungerius en Hanneke van den Ancker van Geoheritage NL.