Bomen, bomen en nog eens bomen voor negatieve CO2-emissies

Overheden en bedrijven buitelen over elkaar heen met voornemens voor de aanplant van miljarden bomen, vooral in ontwikkelingslanden. Ze zijn nodig om een netto CO2-reductie te bewerkstelligen. Want zonder ‘negatieve emissies’ zijn de klimaatdoelen onhaalbaar. Aan de aanplant zitten echter veel mitsen en maren, zowel ecologische als sociale.

Het eerste deel van het laatste IPCC-rapport (2021), over de oorzaken van klimaatverandering, is duidelijk: de grens van 1,5 graad temperatuurstijging wordt waarschijnlijk al over tien jaar overschreden. Om daaronder te blijven mag de wereld in totaal nog maar 400 gigaton CO2 uitstoten. Bij een jaarlijkse emissie van 43 gigaton (2019) is dat koolstofbudget binnen tien jaar opgesoupeerd. Om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen, moeten niet alleen de CO2-emissies op korte termijn zeer fors verminderen, maar zijn ook ‘negatieve emissies’ nodig: er moet niet alleen minder koolstof in de atmosfeer gebracht, maar ook koolstof uit de lucht gehaald en opgeslagen worden. Koolstofverwijdering (carbon removal) wordt dus een belangrijke klimaatdoelstelling. Voor de duidelijkheid: het gaat om extra koolstofvastlegging, want in de natuurlijke kringstofkringloop wordt al veel koolstof vastgelegd in carbon sinks zoals bossen, oceanen en bodems (figuur). Het is alleen niet genoeg ten opzichte van de uitstoot van CO2.